Ιταμάρ Αλκαλάι

Έχει σκηνοθετήσει δύο σειρές ντοκιμαντέρ: Το Dancing with Tears in My Eyes ασχολείται με την ισραηλινή κουλτούρα του clubbing ως αντισιωνιστικό κίνημα, το Off Season που απεικονίζει τις ιστορίες πέντε ανδρών που διέφυγαν στη βαθιά έρημο του Eilat, της πιο απομονωμένης πόλης στο Ισραήλ. . Έχει σκηνοθετήσει τρεις ταινίες ντοκιμαντέρ: To Stephan Brown αφηγείται την ιστορία ενός θρυλικού σχεδιαστή γούνας από το Τελ Αβίβ τη δεκαετία του '50 και τη μυστική ιστορία αγάπης του με έναν νεαρό άνδρα. Το Four Years of Night είναι για έναν φωτογράφο που απαθανάτισε την οικεία ζωή μιας βίαιης νεοναζιστικής συμμορίας στο Παρίσι. Μια ταινία μικρού μήκους με τίτλο The Pomegranate Flower. Έχει επίσης σκηνοθετήσει ένα video art, το Hidden Tenant. Οι ταινίες του προβλήθηκαν σε φεστιβάλ, σε τηλεοπτικά κανάλια και κέρδισαν βραβεία σε όλο τον κόσμο. Ο Itamar έγραψε ένα δράμα-θρίλερ με τίτλο Sick Lake που υποστηρίχθηκε από το Medienboard και το Ισραηλινό Ταμείο Κινηματογράφου και επιλέχθηκε στο Βερολίνου 24/7, και στο πρόγραμμα Nipkow αλλά και το Torino Film Lab. Αυτές τις μέρες δουλεύει πάνω σε ένα δεύτερο σενάριο που ονομάζεται Central Station. Το σενάριο κέρδισε το πρώτο βραβείο στο International Film Greenhouse στην Ιερουσαλήμ και συμμετείχε στο Berlinale Talents and Cinemart και ένα τρίτο σενάριο με τίτλο Ticks με την υποστήριξη του Ισραηλινού Ταμείου Κινηματογράφου. Το 2022 o Itamar κυκλοφόρησε το ντοκιμαντέρ The camera of Doctor Morris με την υποστήριξη του ARTE που κέρδισε το βραβείο καλύτερης ισραηλινής ταινίας στο φεστιβάλ Docaviv. Επίσης προτάθηκε για το Ισραηλινό Όσκαρ.