Επιλέξτε τη γλώσσα σας

ΤΕΤΑΡΤΗ 24 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ

6 μ.μ. In Exile: a Family Film /Στην Εξορία: Μια Οικογενειακή Ταινία (120’) Juan Francisco Urrusti Alonso

Το, Στην Εξορία: Μια Οικογενειακή Ταινία, έχει να κάνει με τις ζωές των παππούδων, των γονιών, της θείας, και των φίλων του δημιουργού, οι οποίοι όλοι έφτασαν στο Μεξικό ως πρόσφυγες του λανθασμένα ονομασμένου Ισπανικού Εμφυλίου. Οι ιστορίες τους συνυφαίνονται με της Ισπανίας, και του Μεξικό.

 
8 μ.μ. ΤΕΛΕΤΗ ΕΝΑΡΞΗΣ

 
8:45 μ.μ. Kuzola, Songs of the Roots / Kuzola, Τραγούδια των Ριζών (72’) Hugo Bachelet

Η Lúcia de Carvalho είναι μια τραγουδίστρια παγκόσμιας μουσικής που γεννήθηκε στην Ανγκόλα, και τώρα ζει στη Γαλλία. Για το νέο της άλμπουμ, ξεκινά ένα μουσικό ταξίδι στην Πορτογαλία, την Ανγκόλα και τη Βραζιλία, για να ηχογραφήσει μαζί με ντόπιους μουσικούς. Καθώς προχωρά το ταξίδι, η Lúcia αποκαλύπτει πως βρίσκεται σε μια πολύ προσωπική αναζήτηση για την δική της ταυτότητα.Μέσα από τα τραγούδια της, στο στούντιο ή με την οικογένειά της στην Αφρική, αποκαλύπτεται η συγκινητική ιστορία της Lúcia. Μια ειλικρινής και συγκινητική τροχιά που την ωθεί να χτίσει γέφυρες μεταξύ πολιτισμών, χωρών και ανθρώπων, χρησιμοποιώντας τη μουσική.

Παρουσία της Lúcia de Carvalho

9:30 μ.μ. Συναυλία: Lúcia de Carvalho (φωνή), Αντώνης Κουφουδάκης (κιθάρα), Γιώργος Κλάδης (κρουστά)



ΠΕΜΠΤΗ 25 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ

5 μ.μ. VERGOT (60’) Cecilia Bozza Wolf

Δύο αδελφοί, ένας πληθωρικός πατέρας και μια αόρατη μητέρα. Μια οικογένεια αγροτών από μια κοιλάδα των Άλπεων, όπου η ζωή είναι σκληρή, όπως και οι τρόποι. Ο νεότερος γιος, ο Τζιμ, συνειδητοποιεί πως είναι ομοφυλόφιλος, αλλά οι γύρω του, και ειδικά ο πατέρας του, δεν μπορούν να το αποδεχτούν. Έτσι, ο πρωτότοκος Άλεξ βρίσκεται στη μέση, ενθαρρύνοντας τον Τζιμ να ξεπεράσει τους φόβους του, αλλά προσπαθώντας να συνεχίσει την παράδοση των προγόνων του. Σ’ αυτό το γεμάτο εντάσεις περιβάλλον, είναι δύσκολο να αναγνωρίσει κανείς την αγάπη που κρύβουν οι πράξεις. Άραγε θα συνεχίσουν να ζουν όλοι μαζί;

 
6 μ.μ. Truth Detectives (86’) Anja Reiss

Τα θύματα πολέμων και εγκλημάτων σήμερα χρησιμοποιούν σχεδόν σε πραγματικό χρόνο τα κινητά τους για να κινηματογραφήσουν και να φωτογραφίσουν τις εμπειρίες τους. Διεθνείς ερευνητές συγκεντρώνουν αυτά τα τεκμήρια για εγκληματική δίωξη. Καταγράφουμε την έρευνά τους πάνω στην πολιτισμική κληρονομιά στο Μάλι, τις βομβιστικές επιθέσεις της ‘Μαύρης Παρασκευής’ στην Γάζα, τον πόλεμο στην Ουκρανία και την έρευνα για μαζικούς τάφους στην Κολομβία. Το “Truth Detectives” καταγράφει πώς οι νέες τεχνολογικές εξελίξεις βοηθούν να φέρουν ενώπιον της δικαιοσύνης εκείνους που καταπατούν τα ανθρώπινα δικαιώματα.

 

7:30 μ.μ. In Thunder Lightning and Rain (40’) Rajesh James

Το ‘Σε Βροντές Αστραπές και Βροχή’ απεικονίζει τους αγώνες τριών γυναικών ενάντια στο εξοστρακισμό τους από την κοινωνία. Οι τρεις γυναίκες – μια παίκτρια ποδοσφαίρου, μια ψαράς και μια αποτεφρώτρια – διηγούνται στην ταινία τις ιστορίες τους των δεινών, της αντίστασης και της αντοχής. Αυτές οι τρεις μοντέρνες Σεξπηρικές μάγισσες είναι χαραγμένες πάνω στον σαν-καρναβαλικό αστικό χώρο του Φορτ Κοτσί. Η κάμερα τις αφουγκράζεται προσεκτικά με έντονο ζήλο για να κινηματογραφίσει την ταυτότητά τους. (Προβολή παρουσία της παραγωγού)

 
8.30 μ.μ. The Borneo Case / Υπόθεση Βόρνεο (90’) Erik Pauser and Dylan Williams
Στην Αίθουσα «Αλέξανδρος Κουμουνδούρος»

Η συγκλονιστική ιστορία της καταστροφής του τροπικού δάσους του Βόρνεο και του κυνηγιού των δισεκατομμυρίων που διοχετεύτηκαν σε μυστικούς τραπεζικούς λογαριασμούς και χαρτοφυλάκια ακινήτων ανά τον κόσμο. Ένα σύγχρονο θρίλερ που ακολουθεί έναν απίθανο θίασο ερευνητών, καθώς αυτοί αποκαλύπτουν ένα παγκόσμιο δίκτυο μεγιστάνων της μαφίας της ξυλείας και διεθνών τραπεζών. (Σύνδεση μέσω skype με Erik Pauzer)

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 26 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ

5 μ.μ. Songs birds taught me / Por que cantan las aves/ Τα τραγούδια που μου έμαθαν τα πουλιά (50’) Adrian Villa Davila

Το ντοκιμαντέρ δείχνει την καθημερινή ζωή τριών αφρο-κολομβιανών γυναικών, θυμάτων της ένοπλης σύρραξης της χώρας – που αναγκάστηκαν να αφήσουν τις περιοχές τους και αναζητώντας παρηγοριά κατέληξαν στην Μπογκοτά. Λίγο-λίγο οι φωνές τους μετέτρεψαν τα τραγούδια τους σε φωλιές, σε μια περιοχή όπου μπορούν να αντισταθούν και να αναρρώσουν παρά την παράλογη βία από την οποία το έσκασαν.

 
6 μ.μ. Rasheed (74’) Semia Badih

Η ταινία Rasheed της Samia Badih καταγράφει της ζωή του εκλιπώντα θείου της Badih, του Rasheed Broum, ο οποίος σκοτώθηκε, στην ηλικία των 29, σε μια αεροπορική επιδρομή στην πόλη Σιδώνα κατά τη διάρκεια της Ισραηλινής εισβολής στο Λίβανο το 1982 – τρία χρόνια προτού γεννηθεί η ίδια. Πάνω από 30 χρόνια μετά την τραγωδία, η Samia ξεκινά μια αναζήτηση να ανακαλύψει περισσότερα για την ιστορία της ζωής και του θανάτου του θείου της, όπως ειπώθηκε από τους φίλους και την οικογένεια που έζησαν και που τον ήξεραν καλύτερα, κυρίως η αδερφή του Rasha και ο καλύτερός του φίλος Ghassan. Στην καρδιά της ταινίας είναι η ιστορία της αδερφής του Rasheed, της Rasha, η οποία δεν μπορεί να ανταπεξέλθει στην απώλεια του αδερφού της. Το Rasheed απαθανατίζει μια από τις πολλές ιστορίες του πολέμου από την νότια πόλη της Σιδώνας του Λιβάνου διαμέσου του προσωπικού ταξιδιού της ίδιας της Badih.

 
7:30 μ.μ. Life and death of an architect / Η ζωή και ο θάνατος ενός αρχιτέκτονα (52’) Miguel Eek Quesada

Το Φεβρουάριο του 1968, ο José Ferragut, ο πιο σημαντικός αρχιτέκτονας της Μαγιόρκα, βρέθηκε νεκρός σε ένα χωράφι. Η υπόθεση έκλεισε λόγω έλλειψης στοιχείων. Πενήντα χρόνια αργότερα, το ‘Η Ζωή και ο θάνατος ενός αρχιτέκτονα’ αντιμετωπίζει μια από τις πιο ποταπές υποθέσεις της μοντέρνας Ισπανικής ιστορίας. Ένας φόνος που τον σημαδεύει η σιωπή, η ηθική των δυο μέτρων και δυο σταθμών, η ομοφοβία και η τουριστική διαφθορά. (H προβολή θα πραγματοποιηθεί παρουσία του σκηνοθέτη)

 
9 μ.μ. Η τελευταία παραλία / The last resort (119’) Θάνος Αναστόπουλος, Νταβίντε Ντελ Ντεγκάν

Η επίσημη ονομασία είναι δημόσιο θέρετρο «Λα Λαντέρνα», αλλά όλοι στην Τεργέστη το αποκαλούν απλά «Ελ Πεντοτσίν», μια δημόσια παραλία στην καρδιά της Τεργέστης, που ακόμα χωρίζεται στα δύο από έναν τοίχο. Στη μία πλευρά είναι οι άντρες και στην άλλη οι γυναίκες. Ένας άλλος κόσμος, ένα νησί που ο χρόνος σταμάτησε να κυλάει, με θέα σε μια θάλασσα που χωρίζει κι ενώνει την ίδια στιγμή, που διευρύνει και συγχέει τα σύνορα, τα επανακαθορίζει και φέρνει κοντά Ιταλούς και Σέρβους, Έλληνες και Σλοβένους, Εβραίους και Γερμανούς, Αυστριακούς και Αμερικανούς.

L’ultima spiaggia – Η τελευταία παραλία είναι το ντοκιμαντέρ που αφιέρωσαν ο Θάνος Αναστόπουλος και ο Νταβίντε Ντελ Ντέγκαν σε αυτό το μοναδικό μέρος και στους θαμώνες του. Οι γυναίκες και οι άντρες που το επισκέπτονται είναι οι αληθινοί χαρακτήρες μιας τραγικωμωδίας πάνω στην ανθρώπινη φύση. Κατά βάση μοναχικά άτομα με δύσκολο παρελθόν, αλλά επίσης με μεγάλη ανθρωπιά. Οι δύο σκηνοθέτες παρακολούθησαν την παραλία έναν ολόκληρο χρόνο.

Το χειμώνα με ελάχιστους λουόμενους, κυρίως άντρες, που γεμίζουν εκεί το χρόνο που δεν περνά. Την άνοιξη, όταν ο ήλιος γίνεται πιο ζεστός και το θέρετρο σταδιακά ζωντανεύει. Το καλοκαίρι σε μια κατάμεστη παραλία, όπου οι ναυαγοσώστες εκτελούν τα καθήκοντά τους υπό το άγρυπνο βλέμμα των γυναικών. Και τέλος, το φθινόπωρο, όταν οι τακτικοί λουόμενοι λένε αντίο μέχρι την επόμενη χρονιά.

Στις 30 Σεπτεμβρίου, η πύλη ανοίγει για το ετήσιο πάρτι του τέλους της σεζόν. Άντρες και γυναίκες ετοιμάζονται. Φαγητό, κρασί, τραγούδια και κέφι. Στις 12 ακριβώς, ο τοίχος ανοίγει μέσα σε γενική αδιαφορία και όλως περιέργως σχεδόν κανείς δεν περνά στην άλλη πλευρά.

Σε μια πόλη όπου τα σύνορα άλλαζαν αδιάκοπα, όπου τα φράγματα, αληθινά ή συμβολικά, έχουν καταρρεύσει, ο τοίχος του Πεντοτσίν στέκει ακόμα, επειδή παραδόξως δε χωρίζει, αλλά διατηρεί την ελευθερία αντρών και γυναικών. Ένας τοίχος που οδηγεί σε ένα στοχασμό πάνω στην ταυτότητα και σε μια βαθύτερη κατανόηση αυτών των «ψυχικών τειχών» που κληρονόμησε η Τεργέστη, περισσότερο ή λιγότερο συνειδητά, από τον 20ο αιώνα. Ταυτόχρονα, όμως, θέτει ερωτήματα γιατί ορθώνονται τα τείχη.

 

ΣΑΒΒΑΤΟ 27 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ

ΜΕΓΑΛΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΥΓΕΙΑ – ΗΜΕΡΑ 1η

11 π.μ. Children of the noon (80’) Diego Fiori & Olga Pohankova

Το ντοκιμαντέρ έχει να κάνει με το οικουμενικό θέμα της ζωής. Ο χρόνος περνάει σημαδεμένος με καθημερινές δραστηριότητες για την ομάδα των παιδιών και εφήβων στο ορφανοτροφείο στο Nchiru, ένα μικρό χωριό στην Κένυα. Σύντομα αντιλαμβανόμαστε πως η κατάστασή τους ως ορφανά και η αβρή φτώχεια που μοιράζονται δεν είναι τα μόνα προβλήματα που τα ενώνουν και καθορίζουν τις μέρες τους. Ο ξαφνικός θάνατος ενός από αυτά σπάει τον ρυθμό της αφήγησης και αλλάζει όλες τις οπτικές γωνίες συνυφαίνοντας έναν πυκνό ιστό από πόνους και χαρές, φιλίες και ελπίδες.

The Children of the Noon deals with the universal subject of life. The time passes marked out by daily activities for the group of children and teenagers in the orphanage in Nchiru, the small Kenyan village. Soon emerges how orphan condition and genteel poverty they share are not the only problems that unite them and determine their days. A sudden death of one of them breaks the narrative rhythm and changes all points of view intertwining a dense web of pains and joys, friendships and hopes.

 
1 μ.μ. Two Worlds / Δύο κόσμοι (52’) Maciej Adamek

Τρεις άνθρωποι, δυο τρόποι αντίληψης της πραγματικότητας και μια οικογένεια. Η ταινία είναι ένα πορτραίτο κωφών γονιών και της δωδεκάχρονης κόρης τους. Η Λώρα παίρνει το ρόλο τους στόματος και των αυτιών του πατέρα και της μητέρας της, βοηθώντας τους σε καθημερινές δραστηριότητες, όπως για παράδειγμα την αγορά κάρβουνου. Στην ταινία είναι επίσης το μέσο που, με κατανόηση, παρουσιάζει στον θεατή την καθημερινή ζωή των ανθρώπων με αναπηρίες. Όχι μόνο είναι η αφηγήτρια, αλλά επίσης και η μεταδότρια συναισθημάτων που δεν θα μπορούσαν να είχαν βρει διέξοδο στον κόσμο των ακουώντων χωρίς τη βοήθειά της.

 
2 μ.μ. The Faces of Lafora / Τα πρόσωπα της Lafora (87΄) Denis Bojic

Το ντοκιμαντέρ ‘Τα Πρόσωπα της Lafora’ είναι η διασκευή σε φιλμ της μάχης να βρεθεί θεραπεία για μια από τις σοβαρότερες παιδικές αρρώστιες στον κόσμο, της ασθένειας Lafora. Αυτή η σοβαρότατη και σπανιότατη μορφή επιληψίας παίρνει τις ζωές των παιδιών σε όλο τον κόσμο. Αν και πάει πάνω από αιώνας που πρωτοπεριγράφηκε η αρρώστια, οι φαρμακευτικές εταιρίες και οι δημόσιοι οργανισμοί δεν ενδιαφέρονταν αρκετά να χρηματοδοτήσουν την έρευνα, επειδή είναι μια σπάνια ασθένεια. Όλο το βάρος για τη χρηματοδότηση της έρευνας που θα βοηθήσει να βρεθεί θεραπεία για την ασθένεια, πέφτει σε συλλόγους για τη Lafora και σε οικογένειες των οποίων τα παιδιά είναι καταδικασμένα σε θανατική ποινή. Για το κάθε ένα από αυτά, ο χρόνος τελειώνει. Μια οικογένεια αποφάσισε να μη σταματήσει έως ότου η Lafora εξαλειφθεί από προσώπου Γης. Πολεμώντας ενάντια στον πολύ ισχυρότερο εχθρό, η οικογένεια Gajic από τη Βοσνία και Ερζεγοβίνη κάνει το αδύνατο, δυνατό για να σώσει τις ζωές των παιδιών της. Στην άλλη πλευρά του πλανήτη, ο καθηγητής Minassian και η ομάδα ερευνητών του προσπαθούν να βρουν μια θεραπεία για αυτή την θανατηφόρα αρρώστια για πάνω από μια δεκαετία. Αν και πληγωμένη με τον χειρότερο τρόπο, η οικογένεια Gajic, με απίστευτη επιμονή και υπεράνθρωπες προσπάθειες, συγκεντρώνει χρήματα για να βρεθεί θεραπεία γι αυτή την ασθένεια, και γίνεται έτσι ένας από τους μεγαλύτερους δότες του κόσμου.

Οι προσπάθειες μιας οικογένειας να κινήσουν τον πλανήτη και τον ενθουσιασμό των επικεφαλής επιστημών του κόσμου, θα συγχωνευτεί στην απίστευτη δύναμη του ανθρώπινου πνεύματος, που πιέζει τα όρια στον κόσμο της επιστήμης και δείχνει ότι τίποτα δεν είναι αδύνατο. (Η ΠΡΟΒΟΛΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ. Θα ακολουθήσει συζήτηση με το κοινό.)


 
4 μ.μ. Little Stars: Accomplishing the extraordinary in the face of serious illness (55’) Mike Hill

Τα Μικρά Αστέρια διηγούνται τις απροσδόκητα αναζωογονητικές ιστορίες νεαρών ατόμων που ζουν με θανατηφόρες ασθένειες. Ενάντια σε κάθε πρόβλεψη αυτοί οι νέοι αξιοποιούν στο έπακρο κάθε στιγμή χάρη στην στήριξη των αγαπημένων τους ατόμων.


5 μ.μ. A certain kind of light (37’) Brandon Vedder

Ο Wil Alexander έχει καθίσει στο πλάι των αρρώστων και των ετοιμοθάνατων για τα τελευταία 40 χρόνια, καλώντας τους πληγωμένους να διηγηθούν τις ιστορίες τους, περπατώντας στο πλάι τους και βοηθώντας τους στην αναζήτησή τους για νόημα. Η ταινία ακολουθεί τον Wil καθώς φροντίζει αποκλειστικά αρρώστους, τραυματισμένους, και ασθενείς σε τελικό στάδιο χωρίς την μοντέρνα τεχνολογία ή τις επεμβάσεις που καθορίζουν τις περισσότερες πρακτικές ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης. Αυτό που ακούγεται σαν άσχετος και ακόμα και επικίνδυνος περισπασμός από την αγωγή, γίνεται ένα από τα ισχυρότερα εργαλεία από κατάστασης. (ΤΟ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ ΘΑ ΠΡΟΒΛΗΘΕΙ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ.)

Θα ακολουθήσει συζήτηση με την Carla Glober διευθύντρια του Κέντρου Πνευματικής Ζωής και Ολότητας στο Πανεπιστήμιο Loma Linda Health Η.Π.Α

 
6.30 μ.μ. Coexistence / Συνύπαρξη (40’) Juan Carlos Guerra

Η Συνύπαρξη δείχνει την σχέση που προκύπτει μεταξύ μιας ομάδας νέων ανθρώπων με εγκεφαλική παράλυση και στους μαθητές ενός γυμνασίου. Μια εμπλουτιστική και υποστηρικτική πρωτοβουλία, αλλά ταυτόχρονα και μια πρόκληση. (Η ΠΡΟΒΟΛΗ ΘΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΕΙ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ ΚΑΙ ΘΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΜΕ ΤΟ ΚΟΙΝΟ)

 
7:30 μ.μ. Bucephále / Βουκεφάλας Agnes Boutruche

Η Celine van Till ήταν αμαζόνα της Εθνικής Ομάδας Ιππασίας ντρεσάζ της Σουηδίας όταν υπέστη έναν σοβαρό τραυματισμό στο κεφάλι σε ένα δραματικό ατύχημα. Ήταν μόλις 16 ετών. Σε κώμα για εβδομάδες, συνήλθε έχοντας χάσει την ικανότητα να μιλά και να περπατά. Ο Βουκεφάλας είναι ένα φιλμ για την ζωή της, το πάθος της και το πεπρωμένο της. Ανακαλύπτουμε αυτή την όμορφη νέα γυναίκα και την απίστευτη θέλησή της όχι μόνο να επιβιώσει, αλλά και να ιππεύσει ξανά – και να τα καταφέρει στους Παραολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο το 2016.

Πώς ανακτάς το σώμα σου έπειτα από έναν τραυματικό τραυματισμό; Πώς ζεις με μια αόρατη αναπηρία; Πόσο δυνατό είναι το πάθος σου, που σου δίνει την ενέργεια να αντιμετωπίσεις το φόβο σου και να ξεπεράσεις τα όριά σου; Είναι η ιστορία μιας νέας γυναίκας για την οποία το ‘Όλα είναι δυνατά’ δεν είναι απλώς μια έκφραση, είναι μια πραγματικότητα που ζει καθημερινά. (Η ΠΡΟΒΟΛΗ ΘΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΕΙ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΣΚΗΝΟΘΕΤΙΔΟΣ ΚΑΙ ΤΗΣ CELINE VAN TILL ΚΑΙ ΘΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΜΕ ΤΟ ΚΟΙΝΟ)

 
8.30 μ.μ. Βυζιά / Boobs (55’) Ανιές Σκλάβου και Στέλιος Τατάκης

Βυζιά… Ιστορίες γλυκιές, ιστορίες πικρές. Με αρχή, χωρίς τέλος. Ιστορίες έρωτα, ιστορίες ζωής, παιδικές, παλιές. Τις ζούμε, τις σκεφτόμαστε. Σπάνια όμως τις ακούμε.

 
10 μ.μ. Με ανοιχτά φτερά /With Open Wings (22′) Βίβιαν Παπαγεωργίου

Ένα μικρού μήκους ντοκιμαντέρ για μια ομάδα χορευτών με αναπηρία και τον τρόπο που αντιμετωπίζουν τη ζωή μέσα από την τέχνη τους. Θα ακολουθήσει παράσταση από την  ομάδα Δαγίπολις

 

ΚΥΡΙΑΚΗ 28 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ

ΜΕΓΑΛΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΥΓΕΙΑ – ΗΜΕΡΑ 2η

11 π.μ. That Sugar Film (90’) Damon Gameau

Το ταξίδι ενός ανθρώπου για να ανακαλύψει την πικρή αλήθεια για τη ζάχαρη. Ο Damon Gameau ξεκίνησε ένα μοναδικό πείραμα για να τεκμηριώσει τις επιδράσεις μιας διατροφής με υψηλή περιεκτικότητα σε ζάχαρη σε ένα υγιές σώμα, καταναλώνοντας μόνο τρόφιμα που συνήθως θεωρούνται «υγιή». Μέσα από αυτό το διασκεδαστικό και ενημερωτικό ταξίδι, ο Damon τονίζει μερικά από τα ζητήματα που πλήττουν τη βιομηχανία ζάχαρης και όπου η ζάχαρη παραμονεύει στα ράφια των σούπερ μάρκετ. Αυτή η ταινία, αλλάζει για πάντα τον τρόπο που σκέφτεστε για την υγιεινή διατροφή.

12.30 μ.μ. Journey to a miracle – Freedom from Insulin (57’) Ted Kay

Το ‘Ελευθερία από την Ινσουλίνη’ μιλάει για μια συγκλονιστική θεραπεία για τον διαβήτη και τις ζωές που άλλαξαν για πάντα. Είναι ένα συναρπαστικό, διεθνές ταξίδι με σημαντικές διασυνδέσεις στο Σικάγο. Το ‘Ταξίδι σε ένα Θαύμα’ είναι μια πλούσια ιστορία για την επιστημονική επιμονή που πήρε δεκαετίες να γραφτεί. Μέσα από ενδελεχή έρευνα, συνεργασία και σθένος, μια διεθνής ομάδα επιστημόνων συγκέντρωσε κομμάτια και εν τέλει έλυσε ένα πολύπλοκο παζλ διαβήτη. Αυτή η δουλειά είχε ως αποτέλεσμα μια μνημειώδη ανακάλυψη για πολλές από τις γενετικές μορφές διαβήτη. Το τολμηρό ταξίδι σίγουρα έγραψε ιατρική ιστορία, αλλά κυρίως δημιούργησε ένα θαύμα που άλλαξε τη ζωή εκείνων που μπόρεσαν να απελευθερωθούν από την εξάρτηση στην ινσουλίνη. Αυτή η σημαντική ιατρική ανακάλυψη βαθύτατα επηρέασε όλους όσους άγγιξε τις ζωές τους. Η ταινία συνυφαίνει τις ζωές και τις ιστορίες των επιστημόνων και των ευγνωμόνων οικογενειών που ήλπιζαν και προσεύχονταν για μια θεραπεία για το διαβήτη, αλλά ούτε στα πιο τρελά όνειρά τους δε φαντάζονταν ότι θα βρεθεί. (Η ΠΡΟΒΟΛΗ ΘΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΕΙ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΩΝ ΣΚΗΝΟΘΕΤΩΝ)

Θα ακολουθήσει ομιλία από τον επίκουρο καθηγητή Παθολογίας του Εθνικού & Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (Ε.Κ.Π.Α.) Παναγιώτη Χαλβατσιώτη

 
2.15 μ.μ. House Call – VIKA / Βοήθεια στο σπίτι – Vika (61’) David Ofek & Neta Shoshani

Ασθενείς σε τελικό στάδιο που ζουν στο Ισραήλ μπορούν να επιλέξουν να πεθάνουν στο σπίτι, και να έχουν μια ομάδα που από τελείται από νοσοκόμα, γιατρό και κοινωνική λειτουργό που κάνουν κάθε τι δυνατό για να στηρίξουν αυτούς και τους αγαπημένους τους στην τελική φάση της ζωής τους. Αυτή είναι η ιστορία της Vika, μιας νέας μόνης μητέρας με καρκίνο. Η υγεία της χειροτερεύει μέρα με τη μέρα. Ακολουθούμε την ομάδα της – τη νοσοκόμα Glynis , το γιατρό Roni και τον κοινωνικό λειτουργό Itzik – στις κατ’οίκον επισκέψεις τους κατά τη διάρκεια των τελευταίων ημερών της Vika.

Θα ακολουθήσει ανοιχτή συζήτηση. Συντονισμός Ιατρικός σύλλογος Μεσσηνίας


4 μ.μ. Grey Matter / Φαιά Ουσία (83’) Rob Maas

Η Φαιά Ουσία ακολουθεί δυο νευροχειρουργούς και τους ασθενείς τους κατά τη διάρκεια της θεραπευτικής αγωγής των εγκεφαλικών διαταραχών τους – πέραν απ’ τη ζωή και το θάνατο, διακυβεύεται η προσωπικότητά τους.

 
5.30 μ.μ. Amygdala / Αμυγδαλή (10’) Jeannette Louie

Ένα οπτικό πείραμα για να απεικονιστεί το μικροσκοπικό τμήμα του εγκεφάλου που ενορχηστρώνει τη συναισθηματική μας ζωή.
 

5.40 μ.μ. I am borderline (4.36’) Betsy Usher

Ο τίτλος I Am Borderline βασίζεται σε μια καμπάνια που δημιουργήθηκε από την Betsy Usher και το Wright Institute του Λος Άντζελες. Ο στόχος της καμπάνιας είναι να βοηθήσει να μειωθεί το στίγμα της Οριακής Διαταραχής Προσωπικότητας ζητώντας από άτομα που ταυτίζονται με την διάγνωση της Οριακής Διαταραχής Προσωπικότητας να ανεβάσουν στο διαδίκτυο φωτογραφίες του εαυτού τους δείχνοντας όλα τα άλλα ταλέντα, τους χαρακτηρισμούς, και τις σκέψεις για το ποιοί είναι (πχ: Είμαι δασκάλα). Το να διαγνωστείς με Οριακή Διαταραχή Προσωπικότητας δε σημαίνει ότι είσαι μόνο αυτό, είναι μόνο ένας χαρακτηρισμός.

Θα ακολουθήσει συζήτηση για την ψυχική υγεία.

 
6:30 μ.μ. Manic (85’) Kalina Bertin

Το ντοκιμαντέρ «Manic» επιλέχτηκε στα Hot Docs, στο Φεστιβάλ Ταινιών του Μπρούκλυν όπου κέρδισε το Doc Spirit Award, και το οποίο διηγείται την έρευνα της σκηνοθέτιδος για τον πατέρα της, έναν γκουρού και πατέρα δεκαπέντε παιδιών, και την κληρονομιά της πνευματικής ασθένειας στην οικογένειά της. (Η ΠΡΟΒΟΛΗ ΘΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΙΗΘΕΙ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΣΚΗΝΟΘΕΤΙΔΟΣ ΚΑΙ ΘΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΜΕ ΤΟ ΚΟΙΝΟ.)

 
8:30 μ.μ. Cause of death Unknown / Αιτία θανάτου: Αγνωστη (90′) Anniken Hoel

Mετά από τον ξαφνικό και απροσδόκητο θάνατο της αδελφής της, η οποία έπαιρνε αντιψυχωσικά, η σκηνοθέτις ξεκινάει μια έρευνα σε παγκόσμιο επίπεδο που εκθέτει τα θανάσιμα μυστικά των Μεγάλων Φαρμακοβιομηχανιών και την δισεκατομμυρίων δολαρίων βιομηχανία της ψυχιατρικής διάγνωσης και φαρμάκων.

H ταινία, γυρισμένη στη διάρκεια 10 ετών, ακολουθεί την Anniken καθώς αναζητά απαντήσεις, όχι μόνο για το θάνατο της αδελφής της αλλά και για τις δεκάδες χιλιάδες σε όλο τον κόσμο που έχουν συναντήσει παρόμοια μοίρα.

 



ΔΕΥΤΕΡΑ 29 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ

5 μ.μ. Α Terceira margem /The third shore / Η τρίτη ακτή (57’) Fabian Remy

Αναγκασμένος να αφήσει τη φυλή του μικρός, ο Thini-á έζησε μια εξορία η οποία όμως τελειώνει σύντομα: θα βρει τη θέση του ανάμεσα στον λαό του; Σε αναζήτηση απαντήσεων, διασχίζει την λεκάνη των ποταμών Araguaia και Xingu, στην καρδιά της Βραζιλίας, ακολουθώντας τα βήματα ενός άλλου περαστικού που, σαν κι αυτόν, έχει ζήσει μεταξύ δυο κουλτούρων: του João da Luz, γιού πιονιέρων που απήχθη και αναθράφηκε από τους Ινδιάνους Kayapó, και μετά επιστράφηκε στην ιθαγενή του οικογένεια. Αφηγούμενος το έπος του João, χάρη στους μάρτυρες που τον γνώριζαν, ο Thini-á αναζητά απαντήσεις και επιστρέφει στις δικές του εμπειρίες, αφυπνίζει αναμνήσεις, εκμαιεύει συλλογισμούς που μοιράζεται μαζί μας.
 

6 μ.μ. Ανδρέας Λεντάκης, η Ιστορία είμαι εγώ (83’) Μένος Δελιοτζάκης

Η ζωή, η πολιτική δράση και η πνευματική πορεία του Ανδρέα Λεντάκη. Και, μέσω αυτού, η πορεία της Αριστεράς στην Ελλάδα, αλλά και γενικότερα η πολιτική ιστορία της, κατά το δεύτερο μισό του 20ού αιώνα.

 
7.30 μ.μ. Is radiation the asbestos of the 21th century? (45’) Hjalmar Ilmer

Ένα ντοκιμαντέρ όπου εξετάζουμε τις επιπτώσεις της ακτινοβολίας των κινητών τηλεφώνων, των wifi και των πύργων μετάδοσης στους ανθρώπους. Ακολουθούμε τον ηλεκτρικά υπερευαίσθητο (EHS) Dennis Rietbergen στην αναζήτηση απαντήσεων. Πόσο κακή είναι η ακτινοβολία; Πώς αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι τα θέματα υγείας τους; Τι κάνει η κυβέρνηση; Είναι αναγνωρισμένο ως ασθένεια; Επισκέπτεται και μιλάει με επιστήμονες, γιατρούς και ασθενείς με οργανισμούς υγείας στην προσπάθειά του να επιβεβαιώσει τις επιπτώσεις της ακτινοβολίας στην υγεία. Βλέπουμε τον Ντένις να προσπαθεί να πάρει μια συνέντευξη με τους μεγάλους παρόχους κινητής τηλεφωνίας και την ολλανδική κυβέρνηση, αλλά βρίσκει μεγάλη αντίσταση. Θα καταφέρει ο Dennis να αποκτήσει μια ειλικρινή άποψη; (Η ΠΡΟΒΟΛΗ ΘΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΕΙ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ ΚΑΙ ΘΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΜΕ ΤΟ ΚΟΙΝΟ)



8.30 μ.μ. Θεσσαλονίκη 1917: Η φωτιά που γέννησε μια πόλη (61′) Γρηγόρης Βαρδαρινός

Είναι δυνατόν, μια ολοκληρωτική καταστροφή να αποτελέσει, τελικά, ευκαιρία για μια νέα αρχή; Αυτή είναι η περίπτωση της Θεσσαλονίκης, μιας πόλης που επέζησε από την πιο καταστροφική πυρκαγιά στην ιστορία της, το 1917, και ξαναγεννήθηκε από τις στάχτες της.
 

9.30 μ.μ. Ο μεγάλος περίπατος της Άλκης/ Alki’s Long Walk (88’) Μαργαρίτα Μαντά

Ενας κινηματογραφικός περίπατος στην πολυτάραχη ζωή και στο πλούσιο έργο της συγγραφέως Άλκης Ζέη. Μια ζωή που κουβαλάει μέσα της ολόκληρη την ιστορία της Ελλάδας του 20ού αιώνα κι ένα έργο που έχει αναγνωριστεί διεθνώς και συνεχίζει να αναγνωρίζεται, επηρεάζοντας πολλές γενιές ανθρώπων. Η Άλκη Ζέη εξομολογείται, καθώς τη συνοδεύουν στο μοντάζ και οι μαρτυρίες της αδελφής της, Ελένης Κόκκου, και των αγαπημένων φίλων και συνοδοιπόρων της,του σκηνοθέτη Μάνου Ζαχαρία και του ποιητή Τίτου Πατρίκιου.

 

ΤΡΙΤΗ 30 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ

5 μ.μ. Nobody dies here / Εδώ δεν πεθαίνει κανείς (32’) Simon Panay

Το Εδώ δεν Πεθαίνει Κανείς είναι ένα γαλλικό ντοκιμαντέρ μικρού μήκους του 2016 σκηνοθετημένο από τον Simon Panay. Η ταινία παρουσιάστηκε σε Παγκόσμια Πρεμιέρα στο 20ο Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών του Ρόουντ Άιλαντ όπου και κέρδισε το Πρώτο Βραβείο Κριτών για Καλύτερο Ντοκιμαντέρ. Η ταινία αναφέρεται σε ένα παράνομο ορυχείο χρυσού στο Βόρειο Μπενίν.


5.30 μ.μ. Photo Farag (76’) Kobi Farag

Μεταναστεύοντας από το Ισραήλ στη Βαγδάτη το 1950, η οικογένεια Farag χτίζει μια εξαιρετικά επιτυχημένη επιχείρηση φωτογραφίας, η οποία έφερε την επανάσταση στον τρόπο που οι Ισραηλινοί τραβούσαν, εμφάνιζαν και σχετίζονταν με τις φωτογραφίες. Ο Kobi Farag, απόγονος της διάσημης φωτογραφικής φατρίας, ανιχνεύει την ιστορία των δέκα αδερφών, που παρά τα απίστευτα επαγγελματικά τους επιτεύγματα απέτυχαν να προστατεύσουν την οικογένεια από μια επίπονη διαδικασία αποσύνθεσης. Βασισμένο σε συναρπαστικές συνεντεύξεις και αρχειακό υλικό, το Photo Farag εξερευνά τις συχνά καταστροφικές δυνάμεις μιας οικογένειας αποφασισμένης να αφήσει το σημάδι της στην Ισραηλινή κοινωνία.

 
7 μ.μ. Refugees welcome (27’) Κλεώνη Φλέσσα

Οι εθελοντές σε μια μεγαλειώδη κινητοποίηση καλωσορίσματος στο λιμάνι του Πειραιά 1 εκατομμυρίου διερχομένων προσφύγων και στη διαχείριση του πρόχειρου καταυλισμού 5 χιλιάδων εγκλωβισμένων προσφύγων, μετά το κλείσιμο των συνόρων.

 
7.30 μ.μ. The Extra mile (74’) Βικτώρια Βελλοπούλου

Ο Λευτέρης Παρασκευάς, ένας κομμωτής που ζει στην Ελλάδα εν μέσω κρίσης και capital controls, θα πάρει μέρος στο πιο δύσκολο τρίαθλο του κόσμου, το Arch to Arc. Θα τρέξει 140 χλμ από την Μαρμάρινη Αψίδα του Λονδίνου έως το Ντόβερ, θα κολυμπήσει 33,8 χλμ διασχίζοντας το στενό της Μάγχης και θα διανύσει την απόσταση των 296 χλμ με ποδήλατο, για να τερματίσει στην Αψίδα του Θριάμβου από το Λονδίνο στο Παρίσι. Ο σκοπός του είναι να ευαισθητοποιήσει το κοινό, να ενισχύσει οικονομικά ανθρώπους με κινητικές και νοητικές δυσκολίες. Το ψυχογράφημα ενός ανθρώπου που ξεπερνά τα όριά του για να βοηθήσει τους άλλους, επαναπροσδιορίζοντας την ιδέα του νικητή και ρίχνοντας φως στις σημαντικές πτυχές της ζωής.

 
9 μ.μ. Α woman without a name / Μια γυναίκα δίχως όνομα (80’) Farzad Khoshdast & Dori Rezaei

Αυτή είναι η φυλακή Gharchak στο Βαραμιν, Τεχεράνη, Ιράν…

Υπάρχουν τέσσερις πτέρυγες σε αυτή τη φυλακή… Κάθε πτέρυγα έχει μια πόρτα η οποία ανοίγει στον μικρόκοσμο μιας γυναίκας. Από πίσω απ’την πόρτα κάθε πτέρυγας, μια γυναίκα βγαίνει, μας αντικρίζει, και μας λέει την ιστορία της.

Η πρώτη πόρτα: Μια γυναίκα που έκαψε και σκότωσε έναν άντρα με οξύ. Η δεύτερη πόρτα: Μια γυναίκα που σκότωσε τα δυο της παιδιά. Η τρίτη πόρτα: Μια γυναίκα που σκότωσε τον εραστή της. Η τέταρτη πόρτα: Μια γυναίκα που σκότωσε μια απο τις συγκρατούμενές της. Όμως, η τελευταία πόρτα ανοίγει στην ελευθερία και μια γυναίκα χαρούμενα βγαίνει απο τη φυλακή χωρίς να γνωρίζει ότι… (ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΠΡΕΜΙΕΡΑ – ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΣΚΗΝΟΘΕΤΩΝ)

 



ΤΕΤΑΡΤΗ 31 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ

5 μ.μ. Nobody knows my songs (91) Zoran Maslic

Ένας φωτογράφος μπαίνει στον κόσμο ενός άστεγου πανκ ρόκερ ο οποίος είναι ερωτευμένος, και το πρότζεκτ μετατρέπεται σε φιλία. Γίνεται μια συναισθηματική και πνευματική αναζήτηση για την απάντηση στην ερώτηση του που ανήκει κανείς. Μετά από 37 χρόνια στον Καναδά, αυτός ο Αρμένιος που μεγάλωσε στη Συρία και το Λίβανο αποφασίζει να γίνει ξανά μετανάστης. Εξαιτίας της γυναίκας που αγαπά, μετακομίζει στην Τουρκία


6.30 μ.μ Nedjo’s House / Το σπίτι του Νέτζο (52’) Ana Otasevic & Lucas Tua

Ο Nedjo αγωνίζεται εδώ και δεκαπέντε χρόνια να διηγηθεί την ιστορία του λαού του, της μειονότητας Ρομά που εκδιώχθηκε από το Κόσοβο μετά την παρέμβαση του ΝΑΤΟ. Το όπλο του για να κρατήσει τις αναμνήσεις ζωντανές είναι μια κάμερα. (Η ταινία θα προβληθεί παρουσία των σκηνοθετών και θα ακολουθήσει συζήτηση)

 
7.30 μ.μ. Sensibile (Sensitive) / Ευαίσθητος (84’) Alessandro Quadretti

Τα ακρωνύμια MCS και EHS υποδεικνύουν δυο αμφιλεγόμενες ασθένειες: την Πολλαπλή Χημική Ευαισθησία και την Ηλεκτρομαγνητική Υπερευαισθησία. Η πρώτη κάνει τους ασθενείς να μην αντέχουν την έκθεση σε χημικές ουσίες, ενώ η δεύτερη στα ηλεκτρομαγνητικά πεδία. Επιπλέον, και οι δυο ασθένειες ενίοτε εκδηλώνονται μαζί. Αξιοσημείωτο είναι ότι οι γυναίκες αποτελούν το 75% αυτών των περιπτώσεων. Και όμως λίγες χώρες έχουν ξεκινήσει ανεξάρτητες μελέτες για να αντιμετωπίσουν τις ασθένειες. Υπάρχει ακόμη κάποια σύγχυση μεταξύ των επιστημόνων σχετικά με τη φυσιολογική φύση και τα τοξικά-περιβαλλοντικά αίτια αυτών των ασθενειών. Η περίπτωση της Ιταλίας είναι ιδιαίτερα πολύπλοκη, εφόσον τα ιδρύματα ακόμα δεν αναγνωρίζουν τις δυο ασθένειες και τα δικαιώματα των ασθενών. Οι ασθενείς που έχουν την οικονομική δυνατότητα αναγκάζονται να πάνε στο εξωτερικό για αγωγή που δεν επιτρέπεται στην Ιταλία. Η ‘εναλλακτική’ είναι να εγκαταλείψουν τη δραστήρια ζωή, πράγμα που σημαίνει ότι δε μπορούν να δουλέψουν και να έχουν κοινωνικές σχέσεις. (H ταινία θα προβληθεί παρουσία του σκηνοθέτη και θα ακολουθήσει συζήτηση)

 
9 μ.μ. Μάνα μου καπνοφύτισσα/ My Mother the Tobacco Grower (21’) Στάθης Γαλαζούλας

Η γιαγιά μου Χρυσούλα, από την παιδική της ηλικία δούλευε στα καπνά. Τον Δεκέμβριο του 2014 πηγαίνει με τον αδελφό μου Χρήστο στην παράσταση Από πρώτο χέρι, με θέμα την ιστορία του καπνού στο Αγρίνιο. Έτσι, ξεκινάει μια αναδρομή για να επαναφέρει στη μνήμη μια ξεχασμένη εποχή, και κυρίως για να θυμίσει στους κατοίκους το παρελθόν της πόλης.

 
9.30 μ.μ. Village Potemkin (85’) Δομήνικος Ιγνατιάδης

Ο Δομήνικος, πρώην χρήστης ουσιών, περιπλανώμενος σε μια Αθήνα που καταρρέει, με ένα ποδήλατο και μια κάμερα go-pro, συναντά ανθρώπους που κάνουν το ίδιο με εκείνον – μένουν καθαροί από ουσίες και ζουν γεμάτοι συνείδηση. Η χαρά του πιώματος, η κατάρρευση, η αποδοχή του προβλήματος, η ανάρρωση. «Καθαροί» πια, μαρτυρούν την πορεία τους προς την αυτογνωσία και τον επαναπροσδιορισμό των αξιών και της αντίληψής τους για τη ζωή

 

ΠΕΜΠΤΗ 1 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ

5 μ.μ. Thou Art Dublin (56’) Camille Wainer

Είναι ένα ντοκιμαντέρ για την καλλιτεχνική ζωή στο Δουβλίνο


6 μ.μ. Sandmen (15’) Τal Amiran

Οι Neculai, Aurel και Raj άφησαν τα σπίτια τους στη Ρουμανία για τον ίδιο λόγο – να βρουν μια καλύτερη ζωή για τις οικογένειές τους. Τώρα, στη Βρετανία, με το αγαπημένα τους πρόσωπα να εξαρτούνται από αυτούς, επιβιώνουν δημιουργώντας γλυπτά από άμμο στους δρόμους του Λονδίνου. Προσπαθούν να βρουν ελπίδα στις κακουχίες που υπομένουν, ενώ οι σκέψεις του μέλλοντος των παιδιών τους τους κάνουν να συνεχίζουν.


6.20 μ.μ. Koropa (19’) Laura Henno

Μέσα στη μαύρη νύχτα, στ’ ανοιχτά του αρχιπελάγους των Κομορών, ο μικρός Πατρόν μαθαίνει πώς να γίνει «διοικητής». Το ορφανό αγόρι ετοιμάζεται να μεταφέρει για πρώτη φορά παράνομους επιβάτες στο νησί Μαγιότ. Με την καθοδήγηση του «πατριού» του, που ξέρει καλά πως ο μαθητευόμενός του δεν θα διωχθεί από τους συνοριοφύλακες λόγω ηλικίας, ο Πατρόν ασκείται στη διακίνηση μεταναστών. Η πρώτη κινηματογραφική δουλειά μιας νεαρής φωτογράφου συλλαμβάνει μια ανατριχιαστική, αποφασιστική στιγμή της σκοτεινής ιστορίας της σύγχρονης μετανάστευσης.

 
6.45 μ.μ. The airport of disillusions / Το αεροδρόμιο των απογοητεύσεων (25’) Olivia Dehez και Αννα Ψαρουδάκη

Στην παραλιακή της Αθήνας, το εγκαταλελειμμένο αεροδρόμιο του Ελληνικού σαπίζει σιωπηλά. Δεν χρησιμοποιείται για πάνω από δεκαπέντε χρόνια. Στο τέλος του 2015, η πολιτεία το χρησιμοποίησε για να στεγάσει χιλιάδες πρόσφυγες. Αλλά αυτοί δεν είναι οι μοναδικοί κάτοικοι του μέρους. Κάθε μέρα ο Γιώργος, ένας φτωχός συνταξιούχος, πηγαίνει στο αεροδρόμιο για να το καθαρίσει. Σε αντάλλαγμα, οι πρόσφυγες του δίνουν φαγητό. (Το ντοκιμαντέρ θα προβληθεί παρουσία της σκηνοθέτιδος)

 
7.15 μ.μ. Η απαγορευμένη επίσκεψη / Forbidden visit (35’) Νίκος Θεοδοσίου

Ένας οδοιπορικό στις Χούρδες της Ισπανίας αναζητώντας τα χνάρια του Μπουνιουέλ και τα ίχνη των ανθρώπων.

 
8:30 μ.μ. Αλκυονίδες μέρες / Halcyon Days (73’) Γιώργος Ζέρβας
Η προβολή θα γίνει στο Αμφιθέατρο της Φιλαρμονικής Καλαμάτας

Η επαρχία παρουσιάζει για κάποιους κατοίκους κάτι το ασφυκτικό. Το στενό περιβάλλον και η κυριαρχία της πρακτικής πλευράς της ζωής ψαλιδίζουν το μερτικό τους στην ισορροπία και τη χαρά. Πολιτιστικοί σύλλογοι, όπως η «Πολιτιστική Αργολική Πρόταση», αποτελούν σανίδα σωτηρίας γι’ αυτούς τους ανήσυχους ερασιτέχνες κάθε ηλικίας.

Στην προσπάθειά τους για υπαρξιακή επιβίωση δημιουργούν μια ανοιχτή συλλογικότητα, ανακαλύπτουν καινούργια πράγματα, διαβάζουν ποιήματα, τραγουδούν, αναλύουν θεατρικά έργα και προετοιμάζουν παραστάσεις με αφετηρία έργα δημιουργών όπως οι ΝΤΑΡΙΟ ΦΟ, ΓΚΟΓΚΟΛ, KOKΤΩ, ΛΟΠΕ ΝΤΕ ΒΕΓΚΑ, ΜΠΡΕΧΤ, ΜΑΪΚ ΚΕΝΙ, ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ, ΡΙΤΣΟΣ… Αποδρούν λυτρωτικά από τη μονοτονία και τη μοναξιά της καθημερινότητας και συμμετέχουν σε μια τελετουργία μεταμόρφωσης αναζητώντας τα ανθρώπινα.

Μια στοχαστική ματιά στον ανιδιοτελή κόσμο της ερασιτεχνικής δημιουργίας στην ελληνική επαρχία σήμερα που αφθονούν οι κατακερματισμένοι κοινωνικοί χώροι και η απομόνωση.


10 μ.μ. Θεατρική παράσταση «Η Εβραία» του Μπέρτολτ Μπρεχτ (Αμφιθέατρο Φιλαρμονικής Καλαμάτας) από την Πολιτιστική Αργολική Πρόταση

 



ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 2 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ

1 μ.μ. Terror, source of fear / Τρόμος, πηγή του φόβου (60’) Camiel Zwart

Ο κινηματογραφιστής και νέος πατέρας Camiel Zwart ψάχνει για μια απάντηση στον αυξανόμενο φόβο που κρατά την Ευρώπη στα χέρια του. Πώς μπορεί να αποφύγει να μεταδώσει το φόβο του στον νεογέννητο γιο του; Το ‘Τρόμος, πηγή του φόβου’ είναι ένα ντοκιμαντέρ που ρίχνει νέο φως σε αυτή την αυξανόμενη κουλτούρα του φόβου μέσα στην κοινωνία μας. Πώς μπορούμε να μάθουμε να αντιμετωπίζουμε αυτά τα συναισθήματα με τρόπο θετικό;

 
2 μ.μ. Good Morning Transistria / Καλημέρα Τρανσίστρια (52’) Fabien Greenberg, Bård Kjøge Rønning

Καλωσήρθατε! Στη μόνη χώρα της Ευρώπης που πιθανότατα δεν έχετε ξανακούσει!

Η Υπερδνειστερία (Τρανσίστιρια) είναι μια λεπτή λωρίδα γης μεταξύ του ποταμού Δνείστερου της Μολδαβίας και του συνόρου με την Ουκρανία. Αφού διεκδίκησε ανεξαρτησία το 1990, και αποσχίστηκε από τη Μολδαβία το 1992, η χώρα δεν αναγνωρίζεται από τον ΟΗΕ, αλλά έχει τη δική της βουλή, κυβέρνηση, στρατό, αστυνομία και νόμισμα. Στην Υπερδνειστερία, οι παλιές Σοβιετικές αρετές ακόμα διατηρούνται σε πλήρη κλίμακα. Είναι ακόμα η ώρα της ΕΣΣΔ!

Το ‘Καλημέρα Τρανσίστρια’ είναι ένα πορτραίτο της χώρας μέσα από της ζωή της Oxana και του Victor. Η Oxana είναι μια αφελής και οπτιμίστρια δασκάλα, ο Victor είναι πωλητής ταφικών μνημείων και αντικαθεστωτικός. Μέσα από τις ζωές τους, ανακαλύπτουμε πώς είναι η καθημερινή ζωή σε αυτό το αλλόκοτο μέρος, ακριβώς στο κέντρο μεταξύ Ευρώπης και Ασίας.

 
3 μ.μ. Nowhere to hide / Πουθενά να κρυφτείς (85’) Zaradasht Ahmed

Ένα καθηλωτικό, οδυνηρό ταξίδι στη ζωή του νοσηλευτή και πατέρα Νόρι Σαρίφ στα πέντε χρόνια δραματικών αλλαγών ύστερα από την αποχώρηση των αμερικανικών στρατευμάτων από το Ιράκ το 2011. Καθώς κινηματογραφεί ιστορίες επιζώντων, ο Νόρι βρίσκεται παγιδευμένος ανάμεσα στο Ισλαμικό Κράτος και τις διάφορες ιρακινές παραστρατιωτικές ομάδες. Στην προσπάθειά του να σώσει την οικογένειά του, αναγκάζεται να στρέψει την κάμερα στον εαυτό του.

 
5 μ.μ. Και όμως κινούνται / And yet they move (29’) Αρης Μαλανδράκης

 Με υλικό τις ασπρόμαυρες κωμωδίες & μελό της περιόδου 1950-1970, το ντοκιμαντέρ παρουσιάζει τις -πρώιμες- εμφανίσεις κινουμένων σχεδίων, καθώς και σκίτσων, που χρησιμοποιήθηκαν σε γνωστές και άγνωστες, αλλά διαχρονικά αγαπημένες ταινίες.

* Εκτός από τα κινούμενα σχέδια, αλλά και τις κινούμενες κούκλες (puppet animation) που χρησιμοποιήθηκαν σε αρκετές ταινίες, το ντοκιμαντέρ ανθολογεί επίσης τα χιουμοριστικά σκίτσα που εμφανίστηκαν σε αυτές, φτιαγμένα από γνωστούς γελοιογράφους της εποχής (Αρχέλαος, Βασίλης Χριστοδούλου, Μποστ, Κυρ, Μίνως Αργυράκης κ.ά,)

 
5.30 μ.μ. Σινέ Θησείο / Cine Thission (52’) Μαρία Ντούζα

Το Σινέ Θησείο είναι ένα ντοκιμαντέρ για τον ομώνυμο θερινό κινηματογράφο της Αθήνας, ο οποίος, αν και βρίσκεται στην υπερτουριστική περιοχή κοντά στην Ακρόπολη, αρνείται πεισματικά να ενταχθεί στο παρόν, μένοντας ουσιαστικά εκτός χρόνου. Αυτό που νιώθει κανείς εδώ δεν είναι νοσταλγία για το παρελθόν ή θαυμασμό για τις αρχαιότητες, αλλά μια σπλαχνική αίσθηση της ενέργειας που ρέει μέσα στο χρόνο και συνδέει τις ζωές μας με τις ιστορίες που βλέπουμε, το παρελθόν με το παρόν, τον κινηματογράφο με τη ζωή.

 
6.30 μ.μ. The wonderfull tapestry of life (34’) Lia Beltrami

Στην ακτή της Γκάνα, χώρα αρχαίων βασιλείων και διαδρομή σκλάβων, υπάρχει το προγονικό χωριό της Ανίτα. Το ταξίδι στις ρίζες της θα την φέρει αντιμέτωπη με τα νήματα αλληλεγγύης που δίνουν ελπίδα στη χώρα της και τον κόσμο.

Το συναπάντημα με μια αρχαία κουλτούρα, οι παλιές και νέες μορφές δουλείας, η καθολική εκπαίδευση, οι γυναίκες ως ηγέτες, η πρόσβαση στην υγεία, το υγιεινό νερό και φαγητό, οι αναμνήσεις και η ελπίδα, η πίστη ως μοναδική πιθανότητα πραγματικής ελευθερίας. Αυτά είναι τα νήματα που συνυφασμένα, δημιουργούν μια νέα εικόνα για μια πιο δίκαιη κοινωνία. (Η προβολή θα πραγματοποιηθεί παρουσία της σκηνοθέτιδος.)

 
7.15 μ.μ. ΦΙΛΜ ΜΙΚΡΟΥ ΜΗΚΟΥΣ ΣΕ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΤΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΜΟΝΤΕΝΕΓΡΟ

Θα παραστεί ο Vladimir Perovic

Θα προβληθούν οι ταινίες:

CLOSE TIES, Zofia Kowalewska

BLINDLY DANCING Fabio Palmieri

THE CAROUSSEL, Luka Popadic,

INITIATION, Teboho Edkins,

QUIET ZONE, David Bryant, Karl Lemieux,

KEEPING BALANCE, Bernhard Wegner,

BORDERS, Damjan Kozole

 
9.15 μ.μ. Πού είσαι Σινγκάλ (103’) Άγγελος Ράλλης

Το 2014, το Ισλαμικό Κράτος κατέκτησε την πόλη Σινγκάλ και απήγαγε 3.000 γυναίκες Γεζίντι. Σ’ ένα έρημο ορυχείο άνθρακα στα τουρκικά σύνορα, Γεζίντι πρόσφυγες προσδοκούν την ασφαλή επιστροφή τους. Μέσα από τα μάτια ενός ηλικιωμένου, ενός εφήβου και μιας οικογένειας, το ντοκιμαντέρ παρουσιάζει τα διλήμματα αυτής της διωκόμενης θρησκευτικής μειονότητας. Η οικογένεια Χαβίντ μιλάει στο τηλέφωνο με την απαχθείσα κόρη τους και προσπαθεί απεγνωσμένα να εξαγοράσει την ελευθερία της μέσα από ένα δίκτυο μεσαζόντων. Ο πόνος γίνεται ακόμα πιο ανυπόφορος όταν επισκέπτονται τη Σινγκάλ, που έχει καταστραφεί ολοσχερώς.

 

ΣΑΒΒΑΤΟ 3 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ

1 μ.μ. Samuel in the Clouds (Samuel en las nubes) / Ο Σαμουέλ στα σύννεφα 70’ Pieter Van Eecke

Στη Βολιβία, οι παγετώνες λιώνουν. Ο Σαμουέλ, ένας βετεράνος χειριστής τελεφερίκ, κοιτάζει έξω από το παράθυρό του στην κορυφή του κόσμου. Γενιές και γενιές προγόνων του έζησαν και δούλεψαν στις χιονισμένες Άνδεις, αλλά τώρα το χιόνι εκλείπει. Καθώς οι επιστήμονες συζητούν και μετρούν τις απειλητικές αλλαγές, ο Σαμουέλ τιμά τα αρχαία πνεύματα του βουνού. Άλλωστε, όπως μας φανερώνει το ποιητικό αυτό ντοκιμαντέρ, σ’ ένα σύμπαν γεμάτο χειροπιαστά προβλήματα και μαγικές αλληγορίες, σε υψόμετρο 5.000 μέτρων ο κόσμος μοιάζει απέραντος κι ο άνθρωπος πεπερασμένος, καθώς τα σύννεφα συνεχίζουν να περνούν…


2.15 μ.μ. Rupa’s boutique / Η μπουτίκ της Ρούπα (60’) Glória Halász

Στην Μπουτίκ της Rupa υπάρχουν όνειρα στις κρεμάστρες. Όνειρα που σημαίνουν την ελπίδα για τα θύματα επιθέσεων με οξύ ακόμα και στις χειρότερες ώρες. Όλες οι κοπέλες: η Rupa, η Soniya, η Gita, η Neetu, η Dolly και η Laxmi έχουν σταθεί στα πόδια τους μετά την τραγωδία τους. Όλες τους έχουν ενταχθεί ξανά στην κοινωνία, έγιναν ανεξάρτητες και εμφανείς. Η Rupa, που ζει στην πόλη Άγκρα της Ινδίας, ήθελε να γίνει σχεδιάστρια μόδας από την παιδική της ηλικία. Το κορίτσι ήθελε να ανοίξει δική της μπουτίκ έτσι ώστε να γίνει οικονομικά ανεξάρτητη. Στην μπουτίκ θα ήθελε να έχει υπαλλήλους άλλα θύματα επιθέσεων με οξύ σαν κι αυτή. Στην ταινία γνωρίζουμε τις ιστορίες των ζωών και τα όνειρα αυτής και των άλλων θυμάτων, ενώ ετοιμάζονται για μια μοναδική επίδειξη μόδας, όπου τα ρούχα που σχεδίασε η Rupa παρουσιάζονται από τις επιζήσασες. Σύμφωνα με τους ακτιβιστές του Stop Acid Attacks που βοηθούν τα θύματα, στην Ινδία γίνονται 3-5 επιθέσεις κάθε εβδομάδα. Πολλά θύματα δεν καταγγέλουν τα εγκλήματα στην αστυνομία επειδή φοβούνται μην στιγματιστούν κοινωνικά. Η καμπάνια βοηθά θύματα να ενταχθούν ξανά στην κοινωνία, έχει ιδρύσει ένα κέντρο που παρέχει ασφαλές περιβάλλον για τα θύματα, όπου μπορούν να λάβουν ιατρική βοήθεια και να περάσουν το χρόνο τους με βολικό και χρήσιμο τρόπο. Το κέντρο επίσης τα στηρίζει να εξελίξουν τις φιλοδοξίες τους είτε αυτές είναι επιθυμία για ακτιβισμό είτε να δουλέψουν στο καφέ τους.

 
3.30 μ.μ. Hell on Earth – The fall Syria and the rise of ISIS / Κόλαση επί της γης: Η πτώση της Συρίας και η άνοδος του ISIS (100’) Sebastian Junger & Nick Quested

Ένα χρονικό της πτώσης της Συρίας στο απόλυτο χάος και της ανόδου του ISIS, αυτή η καθηλωτική και διορατική δουλειά αποδίδει την οδυνηρή σφαγή του Συριακού πολέμου, τις πολιτικές και κοινωνικές συνέπειες, και, το πιο σημαντικό, τις ανθρώπινες απώλειες. Οι υποψήφιοι για Όσκαρ κινηματογραφιστές Sebastian Junger και Nick Quested ξεδιαλύνουν αυτά τα πολύπλοκα θέματα για να δημιουργήσουν ένα ενημερωτικό και δυνατό ντοκιμαντέρ, συνυφασμένο από σχεδόν 1000 ώρες αμοντάριστου υλικού.

 
5.30 μ.μ. Tériade (75’) Σίμος Κορεξονίδης

Tο ντοκιμαντέρ αναφέρεται στη ζωή και το έργο του Λέσβιου τεχνοκρίτη Στρατή Ελευθεριάδη – Tériade (Cahiers d’Art, L’intransigeant, La Bete Noir, Minotaure) και εκδότη βιβλίων τέχνης (VERVE, Grand Livres) που μεσουράνησε στην καλλιτεχνική ζωή της Γαλλίας απ’ τη δεκαετία του ‘20 μέχρι τη δεκαετία του ‘60. Ο Tériade, φίλος των μεγαλύτερων ονομάτων της Τέχνης: Πικάσο, Ματίς, Μιρό, Σαγκάλ, Τζιακομέττι, Λεζέ, Χουάν Γκρί, Λε Κορμπιζιέ, Ρουό, Μπρακ, Ελυάρ, Μιγιό, Λωράνς, Καρτιέ Μπρεσόν, Μπονάρ, Βιλλόν, Μπρασάι καθώς και των Ελλήνων: Ελύτη, Τσαρούχη, Ν.Χ.Γκίκα, Βενέζη, Κανέλλη, γεννήθηκε στη Βαρειά της Λέσβου το 1897 (φέτος συμπληρώθηκαν 120 χρόνια από τη γέννησή του) και πέθανε στο Παρίσι το 1983. Συντοπίτης του λαϊκού ζωγράφου Θεόφιλου, που γνώρισε λίγα χρόνια πριν πεθάνει, βοήθησε στην ανάδειξή του παρέχοντας του τα μέσα (στέγη, καμβάδες, χρώματα, χρήματα) ώστε να μπορεί να δημιουργεί χωρίς το βιοποριστικό άγχος. Αυτοί οι πίνακες του Θεόφιλου σώζονται χάρη στον Τεριάντ.

 
6.45 Γιάννης Δενδρινός (11’) Φίλιππος Κουτσαφτής

Ένα μίνι ντοκιμαντέρ του Φίλιππου Κουτσαφτή για τον αυτοδίδακτο ζωγράφο Ιωάννη Δενδρινό

Ο αυτοδίδακτος ζωγράφος Ιωάννης Δενδρινός κατάγεται από ένα χωριό έξω από την Καλαμάτα αλλά τα τελευταία τριάντα τόσα χρόνια ζει στην Πάρο. Δουλεύει ως οικοδόμος αλλά ζωγραφίζει για να «νιώσει άνθρωπος», γιατί έχει κάτι να πει ή, όπως έγραφε στον αδελφό του ο Βαν Γκογκ, «για να κρατιέται μακριά από άχρηστα πράγματα, κακές συμπεριφορές, πειρασμούς και κακά πράγματα».

 
7 μ.μ. Every single day / Κάθε μέρα (56’) Σπύρος Γερούσης

Το ντοκιμαντέρ Κάθε μέρα ασχολείται με τις καθημερινές προκλήσεις και πολιτικές επιλογές της γενιάς της δεκαετίας του ’90, υπό το πρίσμα της χιπ χοπ κουλτούρας. Η γενιά του ’90 αποτελεί κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας, του οποίου οι συλλογικές ελπίδες για ένα καλύτερο μέλλον και μιας σχετικής ευμάρειας έχουν διαψευστεί από πολιτικές αποφάσεις, το λόγο των ΜΜΕ και τις καθημερινές προκλήσεις της σκληρής πραγματικότητας της κρίσης. Είναι μια ταινία ανασκόπησης, καλλιτεχνικώv ερμηνείων της πραγματικότητας και συλλογισμού περί πολιτικής και κοινωνικής αλλαγής.

 
8 μ.μ. Beatbox και αερόφωνα/ Beatbox and winds (53’) Νίκος Δημηνάκης / Τζίνα Γεωργιάδου

Η ταινία καταγράφει και εκθέτει τις καλλιτεχνικές αναζητήσεις και τους μουσικούς πειραματισμούς του Νίκου Δημηνάκη στη Θεσσαλονίκη. Αφενός, εστιάζει στη διαδικασία ένταξης και ταυτόχρονης εκτέλεσης της φωνητικής τεχνικής beatbox σε ποικίλα αερόφωνα όργανα (πνευστά), όπως το σαξόφωνο, το φλάουτο, το ντιτζεριντού κ.ά. Αφετέρου, παρουσιάζει την προσπάθειά του να μεταδώσει αυτό το πάθος για πειραματισμό και δημιουργικότητα τόσο σε μικρά παιδιά όσο και σε άλλες, μεγαλύτερες ηλικιακά ομάδες μουσικών, μέσω αυτοσχεδιασμών, πρωτότυπων συνθέσεων, καθώς και διασκευών που έχει επιμεληθεί ο ίδιος. (Η ΠΡΟΒΟΛΗ ΘΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΕΙ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΘΑ ΔΩΣΕΙ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΜΕΤΑ ΤΟ ΠΕΡΑΣ ΤΩΝ ΠΡΟΒΟΛΩΝ)

 
9 μ.μ. Ballad of a Righteous Merchant / Η Μπαλάντα ενός Ενάρετου Εμπόρου (62’) Herbert Golder

Αυτή η ταινία είναι ένα προσωπικό πορτραίτο του διάσημου οραματιστή κινηματογραφιστή, Werner Herzog, εν ώρα εργασίας, τραβηγμένη κατά τη διάρκεια της δημιουργίας του Υιέ μου, Υιέ μου, Τι Έκανες (2009), γυρισμένη από τον συν-συγγραφέα εκείνης της ταινίας, κοντινό φίλο (εδώ και 25 χρόνια) και μακροχρόνιο συνεργάτη (σε 10 ταινίες). Αντίθετα με άλλες ταινίες για τον Herzog, όπου αντικρίζει την κάμερα και αναλύει τις απόψεις του, αυτή η ταινία παρέχει μια ματιά στα παρασκήνια του μάστερ την ώρα της δουλειάς του, αλλά επίσης, λόγω της εμπιστοσύνης μεταξύ του Herzog και του Golder, ένα βαθιά προσωπικό πορτραίτο του άνδρα και ειλικρινή ματιά του ιδίου στην τέχνη του, ενώ ταυτόχρονα εξερευνά κάποια από τα πιο διαρκή και βαθύτερα θέματα της δουλειάς του.

 


ΚΥΡΙΑΚΗ 4 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ

12 μ.  2 Girls / 2 κορίτσια (51’) Marco Speroni

Η Lota και η Tigist, δυο κορίτσια που ζουν σε πολύ διαφορετικές χώρες, το Μπαγκλαντές και την Αιθιοπία, συνδέονται από το ίδιο ταξίδι. Και οι δυο τους γεννήθηκαν σε αγροτικές περιοχές, και οι δυο αντιμετώπισαν φτώχεια ή κακοποίηση. Η μόνη επιλογή ήταν να το βάλουν στα πόδια. Οι επόμενοι προορισμοί ήταν οι μεγαλουπόλεις της Ντάκα και της Αντίς Αμπάμπα.

Ξεκινούν παράλληλα, απίστευτα σκληρά ταξίδια διαμέσου των οποίων θα βρουν το πεπρωμένο τους. Στην Ντάκα νεαρά κορίτσια όπως η Lota δουλεύουν σε εργοστάσια ρουχισμού, που είναι ένα είδος φυλακής, εκτεθειμένα σε κάθε είδος πιέσεων και περιορισμών. Στην Αντίς Αμπάμπα νεαρά κορίτσια σαν την Tigist γρήγορα πέφτουν στην κόλαση της σεξεργασίας στους δρόμους ή στα ξενοδοχεία.

Και όμως παρά το πόσο σκληρές είναι οι ζωές τους, αποκαλύπτουν μια εσώτερη δύναμη και μεγάλη αξιοπρέπεια. Προέρχονται από τη φτώχεια, πέφτουν σε ακόμα χειρότερες συνθήκες, μα ποτέ δεν παύουν να προσπαθούν να βελτιώσουν την κατάστασή τους.

Και οι δυο τους αγωνίζονται για μια ζωή που, ίσως αύριο, θα είναι καλύτερη.

 
1 μ.  Η μεγάλη ουτοπία/ The great utopia (90′) Φώτος Λαμπρινός

1917-2017: Ένας αιώνας από την Οκτωβριανή Επανάσταση. Το μεγάλο όραμα που συνεπήρε εκατομμύρια ανθρώπους σ’ όλο τον πλανήτη, γέννησε μεγάλες ελπίδες, όνειρα, οράματα και μαζί εξεγέρσεις, πολέμους, καταστροφές, που σημάδεψαν ανεξίτηλα ολόκληρο τον εικοστό αιώνα. Έναν αιώνα που έζησε τη μεγαλύτερη ουτοπία που γέννησε ποτέ η ανθρωπότητα. Η ταινία αφηγείται την πρώτη κρίσιμη διαδρομή (1917-1934) αυτού του οράματος στη χώρα που γεννήθηκε, τη Σοβιετική Ένωση, ανατρέποντας πολλά από τα μέχρι σήμερα γνωστά στερεότυπα.

 
2 μ.μ. Zaatari Djinn / Ζααταρί Ντζιν (90’) Catherine van Campen

Ένα εξαιρετικά τρυφερό ντοκιμαντέρ για το ψυχικό σθένος των παιδιών μάς μεταφέρει καταμεσής της ερήμου στην Ιορδανία, όπου στήθηκαν μερικές σκηνές για μερικές εκατοντάδες πρόσφυγες από τη Συρία. Και τότε, αστραπιαία, με αυτοσχέδια παραπήγματα και καραβάνια, γεννιέται η Ζααταρί, μια νέα πόλη με πληθυσμό που αποτελείται κατά 80% από παιδιά. Μέσα από τα μάτια τεσσάρων παιδιών, βλέπουμε και νιώθουμε τι σημαίνει να μεγαλώνεις σ’ ένα τέτοιο μέρος, με ελάχιστες προοπτικές και εφόδια, αλλά με τεράστιο περιθώριο για όνειρα.

 
16.15 μ.μ. Course of Dostoevsky / Μάθημα στον Ντοστογιέφσκι (41’) Ekaterina Rusakovich

Το Μάθημα του Ντοστογιέφσκυ είναι ένα ντοκιμαντέρ που αποκαλύπτει τα παρασκήνια του πιο φιλόδοξου ρωσικού θεατρικού πρότζεκτ των ημερών μας. Αυτό το νεαρό θέατρο γεννήθηκε κάμποσα χρόνια πριν από ένα κύκλο μαθημάτων στην Σχολή Θεάτρου Τέχνης της Μόσχας. Καθοδηγημένοι από τον διάσημο θεατρικό σκηνοθέτη Dmitry Brusnikin, νεαροί ηθοποιοί δουλεύουν στην παράστασή του των Δαιμόνων του Ντοστογιέφσκυ. Στο μάτι της κάμερας μπορούμε να δούμε μαθητές του εργαστηρίου του Brusnikin, κάποιοι απ’τους οποίους έχουν ήδη παρουσιαστεί στο Βερολίνο και στις Κάννες – Pyotr Skvortsov (The Student, 2016), Vasily Butkevich (Rag Union, 2015) – μαζί με τον ίδιο τον Brusnikin και το κοινό της διαδραστικής του παράστασης.

 
5 μ.μ. Cementography / Τσιμεντογραφία (51’) Σύλβια Νικολαΐδη

Η Τσιμεντογραφία είναι ένα υπέροχο ταξίδι τριων χρόνων. Είναι ένα ντοκιμαντέρ μια μορφή τέχνης που φέρει μια Κυπριακή ταυτότητα. Από τη σκιτσαρισμένη ιδέα στο χαρτί, στην δημιουργία του καλουπιού από πολυστυρένιο, στον εορτασμό του ολοκληρωμένου κομματιού, αυτό το ντοκιμαντέρακολουθεί για πάνω από τρία χρόνια τη δημιουργία των πιο πρόσφατων έργων του Κώστα Οικονόμου με τη χρήση της τσιμεντογραφίας. Εισαχθείσα για πρώτη φορά από τον πρωτοπόρο Κύπριο καλλιτέχνη Χριστόφορο Σάββα, ενσωματωμένη σε κτίρια από τον αρχιτέκτονα Σταύρο Οικονόμου το 1960 και συνεχιζόμενη ως σήμερα από τον 90-χρονο καλλιτέχνη Κώστα Οικονόμου, αυτή η τεχνική μεταμόρφωσε τα διακοσμητικά στοιχεία της σε μια νέα και συναρπαστική μορφή τέχνης.

Αν και τέτοια τσιμεντένια ανάγλυφα των Σάββα και Οικονόμου διακοσμούν αρκετά δημόσια και ιδιωτικά κτίρια σε όλη την Κύπρο, λίγα ήταν γνωστά για την ύπαρξη αυτής της μορφής τέχνης και την διαδικασία δημιουργίας της.

Επειδή αυτή η τεχνική ‘γεννήθηκε’ στα πρόσφατα χρόνια, δεν είχε καν όνομα, δίνοντας την ευκαιρία στον Κώστα Οικονόμου να δημιουργήσει έναν νέο όρο για να την περιγράψει και να την συστήσει στον κόσμο, και επομένως να την δημιουργήσει: ‘Τσιμεντογραφία’.

Κατά την κινηματογράφιση αυτού του ντοκιμαντέρ, νέοι καλλιτέχνες είχαν την ευκαιρία να χρησιμοποιήσουν αυτή την τεχνική και ήδη άρχισαν να προσπαθούν να δημιουργήσουν τη δική τους τέχνη χρησιμοποιώντας τσιμεντογραφία. Αυτό το ντοκιμαντέρ έγινε ο σύνδεσμος μεταξύ δυο πολύ μακρινών γενιών για να βρεθούν κοντά και να συνειδητοποιήσουν ότι έχουν περισσότερα πράγματα κοινά από ό,τι προηγουμένως πίστευαν.

 
6 μ.μ. On the track of Robert Van Gulik/ Στα ίχνη του Robert van Gulik (90’) Robert Rombout

Ο Robert van Gulik (1910-1967) είναι ένας από τους πιο δημοφιλείς Ολλανδούς συγγραφείς του κόσμου, αλλά σχετικά άγνωστος στην ίδια του τη χώρα. Διπλωμάτης, σπεσιαλίστας Κινεζικών και λόγιος, έγινε διάσημος με την αστυνομική σειρά του για τον Judge Tie, η οποία με πολλούς τρόπους, είναι προβολή της δικής του ζωής: μια μόνιμη διττότητα ανάμεσα στην πραγματική του ζωή και τον ήρωα των βιβλίων του. (Η προβολή θα πραγματοποιηθεί παρουσία του σκηνοθέτη)

 
8 μ.μ. Aguagrande in crescento, Giovanni Pellegrini

Το Βενετσιάνικο ιστορικό θέατρο La Fenice κατά τη διάρκεια της παραγωγής της ‘Aquagranda’, της όπερας που αναπαριστά τις τραγικές ημέρες του 1966, όταν η Βενετία έμοιαζε να εξαφανίζεται για πάντα κάτω απ’τα νερά της. Ακολουθώντας τον συνθέτη Perocco, τον διευθυντή σκηνής Michieletto και την ομάδα τους, το ‘Aquagranda in crescendo’ αφηγείται τη γέννηση της μοντέρνας όπερας και την ιστορία των ημερών που κλόνισαν την καρδιά της Βενετίας. (Η προβολή θα πραγματοποιηθεί παρουσία του σκηνοθέτη)

 
9.30 μ.μ. Scars of Art – Cyprus / Κύπρος: Ουλές της τέχνης (64’) Andrea Palamara & Veronica Astrid Wolff

Δυο χρόνια προπαραγωγή, ένας μήνας γυρισμάτων, 12 συνεντεύξεις με καλλιτέχνες.

Οι Ουλές της Τέχνης είναι το αποτέλεσμα μιας μακράς διαδικασίας που ξεκίνησε το 2014: κατα τη διάρκεια ενός ταξιδιού στην Κύπρο, ο Andrea Palamara και η Veronica Wolff συνάντησαν τον Ευθύμιο Συμεού, έναν μοντέρνο καλλιτέχνη που ειδικεύεται στην κεραμική, και ζει στη Λάρνακα. Κατά τη διάρκεια αυτής της συνάντησης έγιναν φίλοι και ο Ευθύμιος άρχισε μια ιστορία που θα κρατούσε ως το φθινόπωρο του 2016. Παρά τις ερωτήσεις μας για την καλλιτεχνική του δουλειά, οι απαντήσεις του πάντοτε επέστρεφαν στην ιστορία της Κύπρου και τη σύγκρουση που ακόμα χωρίζει το νησί στη μέση μεταξύ της Ελληνικής και της Τουρκικής πλευράς.

Κατά τη διάρκεια της συνάντησης κατανοήσαμε τον ακατάλυτο σύνδεσμο που δένει κάθε καλλιτέχνη με την ιστορία του, ειδικά όταν σημαδεύεται από τραυματικά γεγονότα όπως ο πόλεμος. Εξ ου και η απόφαση να επενδύσουμε πόρους στην έρευνα και ανάλυση της σχέσης μεταξύ του πολέμου και της σύγχρονης τέχνης, διαίσθηση που ωθήθηκε από το συναίσθημα οτι η τέχνη μπορεί επίσης να ληφθεί ως η διεργασία καθολικού τραύματος. Η δύναμη της καλλιτεχνικής χειρονομίας, που συχνά παρερμηνεύεται ως μια μόνη ατομική πράξη, είναι η σύνθεση μιας ζωής που εναγκαλίζεται την κοινωνία ως σύνολο και ο καλλιτέχνης είναι η έκφρασή της.

Τι επίδραση είχε ένα γεγονός όπως ένας εμφύλιος πόλεμος ή μια στρατιωτική εισβολή στον καλλιτέχνη; Τι ουλές άφησε στην φαντασία τους; Πώς μετατρέπουν αυτές τις ουλές στην καλλιτεχνική τους χειρονομία, ίσως είκοσι χρόνια μετά τη βία; Μια τόσο σημαντική και συναρπαστική ερώτηση άξιζε ένα ντοκιμαντέρ. (Η προβολή θα πραγματοποιηθεί παρουσία της σκηνοθέτη)

 



ΔΕΥΤΕΡΑ 5 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ

5 μ.μ. Feeling of a home (26’) Μιχάλης Καστανίδης, Ηώ Χαβιαρά

Ειδομένη, 2016. Mια ηλικιωμένη γυναίκα θυμάται ιστορίες ντόπιων που πέρασαν τα σύνορα και δεν επέστρεψαν ποτέ. Όσο οι αφηγήσεις της ανασυνθέτουν την ιστορία του συνόρου, στον καταυλισμό των 15.000 προσφύγων που έχει δημιουργηθεί στην άκρη του χωριού, μια παρέα Παλαιστινίων από την Συρία αποφασίζουν να στήσουν έναν παιδικό σταθμό. Έτσι, αντί να περιμένουν παθητικά το σύνορο ν’ ανοίξει, ζουν στο παρόν και οραματίζονται το μέλλον, διεκδικώντας μια αίσθηση «εστίας».

 
5.30 μ.μ. Inner me (31’) Antonio Spanò

Ακολουθώντας την Jemima, ένα περίεργο κοριτσάκι που περιπλανιέται στους σκονισμένους δρόμους, τις πολυπληθείς αγορές, τα σφαγεία, τους φούρνους και τους κυνηγούς νυχτερίδων, γνωριζόμαστε με τρεις γυναίκες που περιγράφουν τις σκληρές πραγματικότητες του να γεννιέσαι γυναίκα και κωφή σε μια κοινωνία που κάνει διακρίσεις ενάντια και στις γυναίκες και στους ανθρώπους με αναπηρίες.

Οι ιστορίες της Immaculée, της Sylvie aκαι της Stuka είναι ιστορίες της καθημερινής πάλης ενάντια στην περιθωριοποίηση, την κακοποίηση και την καταπίεση, αλλά παρά τα ανυπέρβλητα εμπόδια που τους έχει επιβάλει η κοινωνία, οι πρωταγωνίστριες μας δείχνουν πώς η ισχυρή και ακατανίκητη θέλησή τους τους επιτρέπει να αδράξουν τη μοίρα τους κάθε μέρα και αποκαλύπτει την πανέμορφη ανθεκτικότητα του ανθρώπινου πνεύματος.

 
6 μ.μ. Jean (20’) Τζούλια Σπυροπούλου

Ο Jean είναι ένας 55χρονος Ρασταφάρι από τη Γαλλία. Στη νεαρή ηλικία των 18, την ημέρα γενεθλίων του, πικραμένος από τις παιδικές του αναμνήσεις, έφυγε από το σπίτι των θετών του γονιών. Με ένα σακίδιο στον ώμο, ο πιστός Ρασταφάρι ταξίδεψε στον κόσμο. Επισκέφτηκε χώρες όπως το Πουέρτο Ρίκο, την Ισπανία, την Ιταλία, και κατέληξε στην Πύλο της Μεσσηνίας, όπου και μένει τα τελευταία 30 χρόνια. Ζει σε ένα τροχόσπιτο, που του είχαν δωρίσει κάποιοι τουρίστες, χωρίς τρεχούμενο νερό και ρεύμα. Η καθημερινότητά του είναι ένας συνεχής αγώνας για επιβίωση. Ο τρόπος ζωής του Ρασταφάρι δεν τον εμποδίζει να είναι ενεργό μέλος της κοινωνίας της Πύλου: Δουλεύει στα χωράφια όλο το χρόνο, σε ελιές, πορτοκαλιές, λεμονιές, και εργάζεται με μάστορες σε κατασκευές σπιτιών των συγχωριανών του. Εδώ και 30 χρόνια ο Jean έχει επιλέξει να απέχει από αυτό που οι πολλοί βιώνουν ως αυτονόητο και ονομάζουν πολιτισμό: την τεχνολογία, τα μέσα ακόμα και το επεξεργασμένο φαγητό.

 
6.25 μ.μ. Ως εδώ / That’s it! No more (23’) Νίκος Μεγγρέλης

Ο Ανέστης είναι αυτοαπασχολούμενος με ένα μικρό μαγαζί στο κέντρο της Αθήνας στην περίοδο της κρίσης. Καθώς πηγαίνει στη δουλειά του, σκέφτεται τις υποχρεώσεις που έχει να πληρώσει κάθε μήνα σε ασφαλιστικά ταμεία, εφορίες κ.λπ. και ταυτόχρονα βλέπει το τέρας που έχει δημιουργήσει η κρίση στην πόλη με τα κλειστά μαγαζιά, τους άστεγους και τους ανθρώπους που ψάχνουν στα σκουπίδια. Αναρωτιέται ποιος μπορεί να τον βοηθήσει και διαπιστώνει μέσα από τις προσωπικές αφηγήσεις τεσσάρων φίλων του, μικροεπιχειρηματιών, ότι δεν είναι ο μόνος που τον πνίγουν τα χρέη καθώς η συντριπτική πλειοψηφία των αυτοαπασχολούμενων και των μικρομεσαίων βρίσκονται σήμερα μπροστά στο φάσμα της χρεοκοπίας.

 
7 μ.μ. The snake Charmer / Ο γητευτής των φιδιών (58’) Νίνα Μαρία Πασχαλίδου

To The Snake Charmer (Ο γητευτής των φιδιών) ακολουθεί τον σταρ του Μπόλιγουντ Ααμίρ Καν στην προσπάθειά του ν’ αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο οι άνδρες αντιμετωπίζουν τις γυναίκες στην Ινδία. Μέχρι πρότινος, ο Καν πρωταγωνιστούσε σε ρόλους σκληρών ανδρών και ήταν μέρος μιας κινηματογραφικής βιομηχανίας που κατηγορείται πως ενθαρρύνει τη σεξουαλική βία. Ο Καν συζητά με κορυφαίους σκηνοθέτες, παραγωγούς και ηθοποιούς του Μπόλιγουντ, αποκαλύπτοντας το ρόλο του κινηματογράφου και της τηλεόρασης στη διαμόρφωση της ινδικής κοινωνίας.

 
8 μ.μ. Το παιδί θαύμα / The Wonder Kid (72’) Γιώργος Παντελεάκης

Το παιδί θαύμα από την Ελλάδα, σύμφωνα με την Παγκόσμια Ομοσπονδία Πυγμαχίας, μας μυεί στο μοναδικό στυλ πυγμαχίας που έχει συνδημιουργήσει με τον πατέρα του. Η ιστορία του πυγμάχου Αλέξανδρου Τσανικίδη σε πορεία ανάκαμψης έπειτα απο ένα σοβαρό τραυματισμό, με στόχο τους Ολυμπιακούς του Ρίο. Ένα καινοτόμο και υψηλής αισθητικής ντοκιμαντέρ με συνεχή δράση, που ενσωματώνει στην αφήγηση τους μουσικούς, με μια αβαν-γκαρντ, τζαζ προσέγγιση. Ένα δημιουργικό, εμμονικό, γεμάτο δραματική ένταση δοκίμιο για έναν θιασώτη αυτού του τόσο παρεξηγημένου ολυμπιακού αθλήματος.

 
9.30 μ.μ. Shadow World / Ο κόσμος της σκιάς (90’) Johan Grimonprez

Αντλώντας από το διεθνώς αναγνωρισμένο ομότιτλο βιβλίο του Άντρου Φάινσταϊν, η ταινία αποκαλύπτει πώς το διεθνές εμπόριο όπλων –με τη συνενοχή κυβερνήσεων, μυστικών υπηρεσιών, ανακριτικών και εισαγγελικών οργάνων, και κατασκευαστών, εμπόρων και πρακτόρων όπλων– καθορίζει οικονομικές και εξωτερικές πολιτικές, υπονομεύει τη δημοκρατία και σκορπίζει τον πόνο. Μέσα από εξονυχιστική έρευνα και προσεγγίζοντας επικίνδυνα μέρη αλλά και λαμπρούς στοχαστές (όπως τον αείμνηστο Εδουάρδο Γκαλεάνο), ο σκηνοθέτης με το χαρακτηριστικό ύφος φανερώνει το πώς χτίζεται η πραγματικότητά μας και προτείνει εναλλακτικές για την έξοδο από αυτή τη φρίκη.

 



ΤΡΙΤΗ 6 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ

5 μ.μ. Dogs of Democrasy / Τα σκυλιά της Δημοκρατίας (57’) Μαίρη Ζουρνάζη

Τα «Σκυλιά της Δημοκρατίας» είναι ένα ντοκιμαντέρ για τα αδέσποτα σκυλιά της Αθήνας και τους ανθρώπους που τα φροντίζουν. Η κινηματογραφίστρια Μαίρη Ζουρνάζη εξερευνεί τη ζωή στους δρόμους μέσα από τα βλέμματα των σκυλιών και την καθημερινή εμπειρία των ανθρώπων.

Κινηματογραφημένο στην Αθήνα, τη γενέτειρα της δημοκρατίας, το ντοκιμαντέρ έχει να κάνει με το πώς η Ελλάδα έχει γίνει το «αδέσποτο σκυλί της Ευρώπης», και πώς τα σκυλιά έχουν γίνει σύμβολο ελπίδας για τους ανθρώπους και για το κίνημα ενάντια στη λιτότητα. Μια οικουμενική ιστορία για την αγάπη και την αφοσίωση και το τι μπορούμε να μάθουμε από τα ζώα.

 
6 μ.μ. Drifting Generation (93’) Stella Nikoletta Drossa

Θεσσαλονίκη 2010-2016. Παρακολουθούμε επί έξι έτη τις ζωές μιας παρέας γυναικών γύρω στα 30. Είναι κόρες Ελλήνων μεταναστών στη Γερμανία, που πριν από χρόνια επέστρεψαν για σπουδές στην πατρίδα. Σήμερα καλούνται να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες της οικονομικής, αλλά και της προσωπικής τους κρίσης. Σε μια υπό διάλυση κοινωνία, επιχειρούν να πραγματοποιήσουν στόχους και όνειρα, ωστόσο αποτυγχάνουν. Ανήκουν στη χαμένη γενιά της Ελλάδας. Ξαφνικά, μια δραματική εμπειρία στη ζωή της σκηνοθέτιδας τοποθετεί την ίδια εν μέσω της ελληνικής πραγματικότητας. (Θα προβληθεί παρουσία της σκηνοθέτη)

 
7.45 μ.μ. Μέρες της λίμνης / Days of the Lake (48’) Πανδώρα Μουρίκη

Εμείς, η κοινωνία των ανθρώπων, έχουμε συνηθίσει να λέμε: «εμείς και η Φύση». Μήπως όμως είμαστε ένα με την Φύση κι όχι δίπλα ή απέναντι; Το ντοκιμαντέρ αυτό, που εξελίσσεται στη λίμνη Κερκίνη, προσεγγίζει την κοινή πορεία του οικοσυστήματος και των κατοίκων των παραλίμνιων χωριών. O Παναγιώτης Χατζηγιαννίδης γεννήθηκε, ζει κι εργάζεται στην Κερκίνη. Παρακολουθούμε τη ματιά του, τις αντιδράσεις τις δικές του και της κοινωνίας, τα διαφορετικά πρόσωπα της λίμνης που το χειμώνα χάνει το νερό της και την άνοιξη γεμίζει, τα πουλιά, τα φυτά και τα δέντρα, τους ανθρώπους, σ’ ένα αέναο σμίξιμο, οδυνηρό αλλά κι ευεργετικό.

 
8.45 μ.μ. 10 μ.μ. Νέα Ζωή / Harvest in New Life (10’) Αντώνης Κιτσίκης

Πρόκειται για ντοκιμαντέρ το οποίο πραγματεύεται τη ζωή στην συνοικία της Nέας Zωής στα Ανω Λιόσια και το πώς οι άνθρωποι εκεί ρισκάρουν καθημερινά εισερχόμενοι παράνομα στη χωματερή για να μαζέψουν ανακυκλώσιμα και αργότερα να τα πουλήσουν ώστε να μπορέσουν να επιβιώσουν.

 
9 μ.μ. Μοίρα (20’) Νίκος Αναγνωστόπουλος

Πήγαινα σε ένα σπίτι, μου άνοιγαν την πόρτα.. με βάζανε στη σάλα και έβλεπα το χέρι και σκεφτόμουνα, να βγάλω ένα καλό αποτέλεσμα να πιάσει, κι έλεγα έχεις ένα εμπόδιο κοπέλα μου στο σπίτι σου αλλά σιγά – σιγά με υπομονή θα φύγει, ένα άτομο εδώ μέσα σας ενοχλεί, ε πράγματι απ΄τους έξι σ΄ενα σπίτι δεν θα βγει ένας νευρικός; να ενοχλήσει την οικογένεια; Και αρχινούσανε αυτές να τα πιστεύουνε, μετά έβγαιναν έξω, ‘’Ελένη, Μαρία, Σοφία, Κατερινιό’’ φωνάζανε και τις άλλες… περνούσανε καμία φορά οι άντρες και λέγανε ‘’τα πιστεύετε αυτά’’ και γελάγανε, αλλά όχι προσβολές, ήταν σεβαστικός ο κόσμος…

Ήξερα από την γιαγιά μου κάποια πράγματα που βγαίναμε… το φλιτζάνι το έλεγα κουτουράδα… Το μανόγαλο όμως ήταν καλό έβγαινε… Παίρναμε από τρεις μάνες, που είχαν αγόρια, γάλα το ζυμώναμε, το πηγαίναμε σε μια εκκλησιά σαράντα μέρες, μετά το θάβαμε στο δρόμο και περνούσε ο στρατός για σαράντα μέρες… κι έβγαινε εντάξει διαβασμένο πετυχημένο….Μετά μου δίνανε ψωμιά, τυριά… έτσι ζούσαμε τα παιδιά μας…

 
8.30 μ.μ. StringLess/ Στρίγγλες (86’) Άγγελος Κοβότσος

Μια ορχήστρα αποτελείται από μία κιθάρα, ένα μπάσο, ένα πιάνο και τύμπανα. Α! Και μια φωνή. Σωστά; Λάθος! Μια ορχήστρα μπορεί να αποτελείται από πέντε φωνές που κάνουν τα πάντα. Πέντε γυναίκες. Πέντε ζωές. Που αγωνίζονται να επιβιώσουν στο δύσκολο καλλιτεχνικό περιβάλλον της Θεσσαλονίκης, δημιουργώντας μια μουσική εναλλακτική. Mια μουσική με γυναικεία ταυτότητα. Προσπαθούν να κρατηθούν ενωμένες. Θα τα καταφέρουν; (Η προβολή θα πραγματοποιηθεί παρουσία του σκηνοθέτη.)

 


ΤΕΤΑΡΤΗ 7 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ

5 μ.μ. Village Potemkin (85’) Δομήνικος Ιγνατιάδης

Ο Δομήνικος, πρώην χρήστης ουσιών, περιπλανώμενος σε μια Αθήνα που καταρρέει, με ένα ποδήλατο και μια κάμερα go-pro, συναντά ανθρώπους που κάνουν το ίδιο με εκείνον – μένουν καθαροί από ουσίες και ζουν γεμάτοι συνείδηση. Η χαρά του πιώματος, η κατάρρευση, η αποδοχή του προβλήματος, η ανάρρωση. «Καθαροί» πια, μαρτυρούν την πορεία τους προς την αυτογνωσία και τον επαναπροσδιορισμό των αξιών και της αντίληψής τους για τη ζωή

 
6 μ.μ. Touch of an Angel / To άγγιγμα ενός αγγέλου (60’) Marek Tomasz Pawlowski

Θα ήθελα να σας παρουσιάσω το πιο πρόσφατο ντοκιμαντέρ μου, ‘Το Άγγιγμα ενός Αγγέλου’, του οποίου η παραγωγή πήρε πέντε χρόνια. Έψαξα σε όλο τον κόσμο για έγγραφα που αποδεικνύουν ότι αυτή η ιστορία είναι αληθινή. Είναι μια πολύ προσωπική, ποιητική ιστορία ενός κωφού άντρα που επιστρέφει στα μέρη όπου βρήκε καταφύγιο ως παιδί. Βρίσκει τις κρυψώνες του, ανασύροντας φρικιαστικές αναμνήσεις. Οι ήχοι επιστρέφουν, οι οποίοι όπως περιγράφει ‘ήταν κλεισμένοι μέσα του σαν σε όστρακο’. Ο ήρωάς μου, ο Henryk Schoenker, θυμάται τους ανθρώπους που, κυριευμένοι από φόβο αρνήθηκαν να βοηθήσουν, και εκείνους που ανιδιοτελώς ρίσκαραν τις ζωές τους. Δεν πρόκειται για ιστορία πολέμου αλλά για μια αναφορά για το πώς ακόμα και η μικρότερη χειρονομία μπορεί να σώσει μια ζωή. Η ταινία παρουσιάζει παντελώς άγνωστα γεγονότα για την ύπαρξη ενός αποτυχημένου Γραφείου Μετανάστευσης Εβραίων στην Παλαιστίνη στην πόλη του Άουσβιτς, το οποίο διαχειριζόταν ο πατέρας του Schoenker. Τι πήγε τόσο απαίσια στραβά σε ένα μέρος το οποίο αργότερα έγινε διάσημο για τους θαλάμους αερίων του; Ο Schoenker μιλάει για αυτό τολμηρά, κοιτώντας απευθείας τον θεατή στα μάτια. Η γλώσσα του φιλμ είναι εσκεμμένα διαφορετική. Ο Schoenker είναι ζωγράφος. Η τέχνη έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ιστορία της οικογένειάς του. Γι’αυτο αποφάσισα να χρησιμοποιήσω μια καινοτόμα γλώσσα την οποία ονόμασα αρχικολάζ. Απαιτεί ο θεατής να έχει φαντασία αλλά πιστεύω ότι είναι αυτονόητη.

Γνωρίζω τα προβλήματα που επιβάλει ο μοντέρνος κόσμος και χρησιμοποιώ την ιστορία ως σημείο αναφοράς για να παραδώσω ένα μήνυμα παγκοσμίου σημασίας. Η ιστορία του Schoenker αφορά διλήμματα που αντιμετωπίζει η Ευρώπη του σήμερα, όπως η κατάσταση με τους μετανάστες. Η ταινία μου μιλά για τις συνέπειες όταν η αντίδραση έρχεται πολύ αργά. Ελπίζω να βρείτε και εσείς οτι αυτή η ιστορία αξίζει της προσοχής σας.


7 μ.μ. Αλέξανδρος Βέλιος: Η τελευταία απόφαση / The last decision (56’) Αντώνης Τολάκης

Αντιμέτωπος μ’ ένα θάνατο αναπότρεπτο, ο Αλέξανδρος Βέλιος δεν τρέφει κανένα όνειρο και καμιά ελπίδα για τη ζωή. Δεν πιστεύει στο Θεό, ούτε προσδοκά κάποιο θαύμα. Τις δύο τελευταίες μέρες της ζωής του διευθετεί την κηδεία του, αποχαιρετά γνωστούς, φίλους, τη σύζυγό του, τα παιδιά του. Η απόφασή του είναι ειλημμένη. Θα βάλει ο ίδιος τέλος στη ζωή του με ευθανασία.

 
8 μ.μ. Balkan roots / Βαλκανικές Ρίζες (83’) Chris (Rabbitt) & Anthony Fletcher

Έξι μουσικοί απο όλη την Ευρώπη. Η Βαρκελώνη ως χωνευτήρι. Μουσική απο Ρομά, Klezmer και Βαλκανικές παραδόσεις… αλλά με Βαρκελωνική ανατροπή; Ντόπιοι σπεσιαλίστες και μια νέα γενιά μουσικών απ’τα Βαλκάνια. Κάνοντας τουρνέ στα Βαλκάνια, παίζοντας με ντόπιους, εξερευνώντας τις Βαλκανικές Ρίζες τους.

 
9.30 μ.μ. ΤΕΛΕΤΗ ΛΗΞΗΣ

θα ακολουθήσει συναυλία από το μουσικό σχήμα Ευοί Ευάν

Back To Top