Cine Cinema | Αντ. Πετραλιά & Σμύρνης, Αμαλιάδα
25 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ, ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ
6 μ.μ. Sonita | Rokhsareh Ghaemmaghami (90′)
Από όταν η οικογένεια της προσπάθησε να την πουλήσει ως νύφη για γάμο, μια νεαρή Αφγανή πρόσφυγας στο Ιράν μεταδίδει την απογοήτευση της μέσω της μουσικής και αρπάζει το πεπρωμένο της. Πιάνοντας το μικρόφωνο φτύνει πυρωμένες ρίμες εναντία στις καταπιεστικές παραδόσεις.
7:30 μ.μ. Guerrilla Voices | Sjoerd van Grootheest (74’)
Από τη στιγμή που υπογράφηκε η συνθήκη ειρήνης ανάμεσα στην Κολομβιανή κυβέρνηση και τη FARC-EP (Επαναστατικές ένοπλες δυνάμεις Κολομβίας) το Δεκέμβριο του 2016, μια ομάδα με πάνω από 200 επαναστάτες του έκτου μετώπου μπήκαν σε μια ζώνη μετάβασης και κανονικοποίησης στο Monteredondo στη Cauca. Ο σκηνοθέτης μπήκε στη κατασκήνωση αυτή το Γενάρη του 2017 και ακολούθησε αρκετούς επαναστάτες της FARC στη διαδικασία αποστράτευσής τους κατά τη διάρκεια του επόμενου έτους. Οι επαναστάτες άρχισαν να μιλάνε για τις εμπειρίες τους κατά τη διάρκεια του πολέμου, τους λόγους που πήραν μέρος στην επανάσταση και για τα όνειρά τους για το μέλλον. Μέσα από το ντοκιμαντέρ βλέπουμε το πώς προετοιμάζουν τους εαυτούς τους για μια ζωή δίχως όπλα. Αλλά ανασφάλειες εμφανίζονται όταν ένοπλες δυνάμεις πλησιάζουν τη κατασκήνωση αποστρατικοποίησης, και η κυβέρνηση μοιάζει να μη μπορεί να τηρήσει τις υποσχέσεις της για ειρήνη και ευημερία στους πρώην αντιπάλους της.
9 μ.μ. So help me god |Yves Hinant, Jean Libon (100′)
Σε αυτό το αμεταμέλητο και μη πολιτικά ορθό πορτρέτο, μια ξεχωριστή και εκκεντρική Βελγίδα δικαστής παίρνει τους θεατές πίσω από τη σκηνή σε σκηνές από πραγματικές αστυνομικές έρευνες. Αυτό το πιο παράξενο και από παράξενο ντοκιμαντέρ προκαλεί μία τρελή και καθηλωτική εμπειρία.
26 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ, ΣΑΒΒΑΤΟ
6 μ.μ. Stranger in Paradise | Guido Hendrikx (60′)
Σε μία τάξη, νεοαφιχθέντες πρόσφυγες μαθαίνουν για μια πολυποίκιλη Ευρώπη. Μια δημιουργία στα όρια της μυθοπλασίας και του ντοκιμαντέρ, το “Stranger in Paradise” αντικατοπτρίζει τη δύναμη των σχέσεων μεταξύ Ευρωπαίων και προσφύγων με ένα ειλικρινή τρόπο.
7.30 μ.μ. A tree remembers | Κωνσταντίνος Φόλλας (86′)
Αυτή είναι η ιστορία του Λίντιτσε, που οι Nαζί ισοπέδωσαν και εξαφάνισαν –κυριολεκτικά– ως αντίποινα για τη δολοφονία του Ράινχαρντ Χάιντριχ. Ωστόσο, αυτό το μικρό τσεχικό χωριό που πλήρωσε βαρύ φόρο αίματος- είναι αδελφοποιημένο με το Δίστομο -όχι μόνο δεν σβήστηκε από τον χάρτη αλλά αποτελεί σύμβολο στον αγώνα κατά του φασισμού.
9 μ.μ. Queen Mimi | Yaniv Rokah (75′)
Αναγκασμένη στα 50 της να ζει στο δρόμο, η Μίμι βρίσκει το “σπίτι” της σε ένα καθαριστήριο της Σάντα Μόνικα, το οποίο έχει κάνει καταφύγιο τα τελευταία 20 χρόνια. Η αγάπη της Μίμι για το ροζ και το να ζει χωρίς να κοιτάει πίσω, την εκτόξευσαν από άστεγη στα κόκκινα χαλιά του Χόλιγουντ. Μια φανταστική αλλά και συγκινητική ιστορία για την επιβίωση μιας εξαιρετικά δυνατής γυναίκας.
27 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ, ΚΥΡΙΑΚΗ
6 μ.μ. Transitory lives | Δημήτρης Λαμπρίδης, Thomas Kunstler (55)
Ένα ντοκιμαντέρ για τους Ali, Amjad και Ahmad και την μετάβασή τους σε μια νέα ζωή. Αλλά πόσο θα πρέπει να περιμένουν αυτή να ξεκινήσει;
7.30 μ.μ. BÎR | Veysi Altay (73′)
Στη δεκαετία του 1990 πολλοί άνθρωποι στο Κουρδιστάν συνελήφθησαν και ανακρίθηκαν κάτω από βασανιστήρια· οι δολοφόνοι τους ξεφορτώθηκαν τα πτώματά τους πετώντας τα από ελικόπτερο ή θάβοντάς τα σε πηγάδια γεμάτα οξύ. Χιλιάδες δολοφονήθηκαν/εξαφανίστηκαν από παραστρατιωτικές δυνάμεις οι οποίες χρηματοδοτούνταν και στηρίζονταν από το κράτος. Το ντοκιμαντέρ ‘BÎR’ (“Πηγάδι”) εξετάζει την περίπτωση εφτά ατόμων, ανάμεσα σε αυτά, τεσσάρων παιδιών, τα οποία εξαφανίστηκαν από τη πόλη Kerboran (Dargeçit) το 1995, και περιγράφει την ιστορία της ατελείωτης έρευνας των οικογενειών τους την ανεύρεση των σορών τους.
9 μ.μ. Εγώ κι ο ίσκιος μου: Ένα ντοκιμαντέρ για τον Νίκο Παπάζογλου | Ιωάννης Γρηγορόπουλος Μιχάλης Αριστείδου (100’)
Μια παρέα φίλων ξεκινά ένα ταξίδι με σκοπό να ανακαλύψει τον άνθρωπο και μουσικό Νίκο Παπάζογλου. Περπατάνε στα μονοπάτια που ο ίδιος διάβηκε, στα μέρη όπου έζησε, δημιούργησε, αγάπησε και αγαπήθηκε όσο λίγοι. Ένα ταξίδι σε Αθήνα, Νίσυρο, Θεσσαλονίκη, με τη μουσική να έχει τον πρώτο λόγο.