Ελεύθεροι χαρταετοί

Η ταινία βασίζεται σε υλικό που κινηματογραφήθηκε στο πλαίσιο της ανθρωπιστικής αποστολής στη Λωρίδα της Γάζας τον Ιούλιο του 2010. Επιχειρείται η καταγραφή της καθημερινής ζωής στην πολιορκούμενη περιοχή, καθώς και της εμπειρίας των βομβαρδισμών και του αποκλεισμού, ενώ ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στις επιπτώσεις της σκληρής πραγματικότητας στη ζωή των παιδιών και στο σθένος των κατοίκων που διεκδικούν μια ειρηνική και ελεύθερη πατρίδα.

Σημειώσεις

Το “Ελεύθεροι χαρταετοί” είναι ένα ντοκιμαντέρ ελληνικής παραγωγής, το οποίο απευθύνεται σε μαθητές του Γυμνασίου και του Λυκείου. Μία εικόνα, χίλιες λέξεις. Η ταινία βασίζεται σε υλικό που κινηματογραφήθηκε στο πλαίσιο της ανθρωπιστικής αποστολής στη Λωρίδα της Γάζας τον Ιούλιο του 2010. Οι μαθητές, μέσω της κάμερας, παρακολουθούν την σκληρή πραγματικότητα της καθημερινής ζωής των ανθρώπων στην πολιορκούμενη περιοχή, καθώς και όλα όσα οι ίδιοι αφηγούνται για τις εμπειρίες των βομβαρδισμών. Παρά τις δύσκολες συνθήκες επιβίωσης και τις ανοιχτές πληγές «αποτυπωμένες» στην ψυχή τους, δεν παραιτούνται διεκδικώντας με σθένος και αισιοδοξία μία ελεύθερη πατρίδα.

Εκπαιδευτικό υλικό

• Προτείνεται μία συζήτηση με τους μαθητές γύρω από το θέμα της ανθρωπιστικής κρίσης στη Λωρίδα της Γάζας και  τις συνέπειες των βομβαρδισμών και του αποκλεισμού. Ποιες οι επιπτώσεις της επώδυνης πραγματικότητας στην ζωή των κατοίκων και κυρίως των παιδιών;       
• Πώς οραματίζονται το μέλλον τους οι άνθρωποι αυτοί; Από πού αντλούν δύναμη για να συνεχίσουν να αγωνίζονται και να ελπίζουν;

Προτεινόμενες δράσεις

• Ζητάμε από τους μαθητές να βρουν πληροφορίες για την ελληνική ανθρωπιστική οργάνωση,“FAIR PLANET”.

• Ζητάμε από τους μαθητές να μοιραστούν τις σκέψεις και τους προβληματισμούς τους διαβάζοντας την ακόλουθη φράση ενός 17χρονου κοριτσιού, (η οποία αναφέρεται κατά την διάρκεια του ντοκιμαντέρ): «...Το να μεγαλώνει κανείς στη Γάζα είναι κατόρθωμα, αφού ο θάνατος σε περιμένει πάντα στο κατώφλι του σπιτιού σου...Νοιώθω πως τα παιδιά στην Παλαιστίνη γεννιούνται γερασμένα...». 

• Ζητάμε από τους μαθητές να μοιραστούν τις σκέψεις και τα συναισθήματα που «γεννιούνται» από το ακόλουθο ποίημα του Μαχμούτ Νταρουίς (1942-2008) ο οποίος θεωρείται ο εθνικός ποιητής της Παλαιστίνης και ένας από τους σημαντικότερους σύγχρονους Άραβες ποιητές:

ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΣΑΙ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ

"Καθώς ετοιμάζεις το πρωινό σου, να σκέφτεσαι τους άλλους.
Μην ξεχνάς να ταΐζεις τα περιστέρια.
'Οταν πολέμους ξεκινάς, να σκέφτεσαι τους άλλους.
Μην ξεχνάς όσους λαχταρούν την ειρήνη.
Όταν πληρώνεις το νερό, να σκέφτεσαι τους άλλους.
Εκείνους που μόνο τα σύννεφα έχουν να τους θηλάσουν.
Όταν γυρνάς στο σπιτικό σου, να σκέφτεσαι τους άλλους.
Μην ξεχνάς όσους ζουν σε αντίσκηνα.
Όταν τα αστέρια μετράς πριν κοιμηθείς, να σκέφτεσαι τους άλλους.
Εκείνους που δεν έχουνε πού να πλαγιάσουν.
Όταν ελεύθερα μιλάς, να σκέφτεσαι τους άλλους.
Εκείνους που δεν τους αφήνουν να μιλήσουν.
Και καθώς σκέφτεσαι εκείνους τους άλλους,
στον εαυτό σου γύρισε και πες:
"Αχ και να ήμουν ένα κερί στο σκοτάδι".